Interpretacja indywidualna z dnia 18.12.2015, sygn. IBPB-1-2/4510-852/15/AnK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPB-1-2/4510-852/15/AnK

w zakresie: ustalenia, czy wydatki poniesione na zakup uprawnień do emisji CO2 należy zakwalifikować do kosztów podatkowych w momencie zakupu, czy w momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego - umorzenia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 października 2015 r.), uzupełnionym 7 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia wydatków poniesionych na zakup uprawnień do emisji CO2 w kosztach uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia wydatków poniesionych na zakup uprawnień do emisji CO2 w kosztach uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 20 listopada, Znak: IBPB-1-2/4510-626/15/AnK wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 7 grudnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o. o. (dalej: Spółka) jest spółką z większościowym udziałem Gminy, w której głównym przedmiotem działalności jest produkcja i dostawa ciepła dla społeczności lokalnej. Działalność ta jest prowadzona na podstawie udzielonej koncesji przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. W toku procesu produkcyjnego Spółka dokonuje emisji do powietrza gazów cieplarnianych zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych (dalej: USHU Dz.U. z 2015 r. poz. 1223). Spółka oprócz przydzielonych darmowych uprawnień do emisji CO2 nabywa je także odpłatnie. Uprawnienia powyższe mogą pochodzić z przyznanych zgodnie z postanowieniami USHU darmowych jednostek emisji, mogą również zostać zakupione przez Spółkę na rynku giełdowym (w ramach Krajowego Planu Przydziału Uprawnień Spółka na lata 2013-2020 otrzymała określoną ilość uprawnień, które będą niewystarczające do prowadzenia działalności w latach 2013-2020, więc Spółka jest i będzie zmuszona do ich zakupu na rynku giełdowym). Uprawnienia przyznane Spółce w ramach tzw. krajowych planów rozdziału uprawnień i nabywane przez Spółkę są przeznaczane na pokrycie emisji własnej CO2. Zarówno przyznane uprawnienia jak i zakupione uprawnienia są kwalifikowane dla celów bilansowych przez Spółkę jako wartości niematerialne i prawne. Zasady ujęcia praw do emisji, dla celów bilansowych uregulowane są w uchwale nr 18/11 Komitetu Standardów Rachunkowości z dnia 21 grudnia 2011 r. (Dz.U. Min. Fin. Nr 19 poz. 53) i dodatkowo opisane w Polityce Rachunkowości obowiązującej w Spółce. Uprawnienia wstępnie ujęte jako wartości niematerialne i prawne podlegają umorzeniu. Amortyzacji uprawnień do emisji CO2 Spółka dokonuje w momencie ich rozliczenia, na koniec roku. Podstawą dokonania amortyzacji uprawnień do emisji CO2 jest raport przedkładany corocznie (najpóźniej do 31 marca roku następnego) Krajowemu Ośrodkowi Bilansowania i Zarządzania Emisjami, ponieważ podmiot prowadzący instalacje zobowiązany jest do corocznego rozliczania emisji za rok poprzedni, tj. umorzenia w Krajowym Rejestrze Jednostek Kioto uprawnień do emisji CO2 w ilości równej zweryfikowanej (w/w raportem) rzeczywistej emisji CO2. Czyli bilansowo, wstępnie ujęte uprawnienia (zarówno przyznane jak i zakupione) jako wartości niematerialne i prawne podlegają umorzeniu na podstawie zweryfikowanego raportu rocznego w ilości w nim wykazanej, według przyjętej metody rozchodu tych uprawnień (przyjęta metoda rozchodu w Spółce LIFO). Spółka w identyczny sposób kwalifikuje koszty uprawnień do emisji CO2 podatkowo.