Interpretacja indywidualna z dnia 23.04.2015, sygn. IBPBI/2/4510-138/15/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/4510-138/15/MS

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że dobrowolnie wypłaconą przez niego na rzecz Indosatariusza kwotę 15.183,52 zł tytułem naprawienia szkody, celem uniknięcia dodatkowych kosztów przegranego procesu sądowego, gdyby tej kwoty dobrowolnie nie uiścił, należało rozpoznać jako wydatek poniesiony w celu zabezpieczenia źródła przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu dobrowolnie wypłaconej kwoty na rzecz Indosatariusza, tytułem naprawienia szkody jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu dobrowolnie wypłaconej kwoty na rzecz Indosatariusza, tytułem naprawienia szkody.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Indosant) na podstawie umowy sprzedaży weksla, oznaczonej datą 5 maja 2014 r., sprzedał na rzecz Indosatariusza dwa weksle własne na zlecenie, wystawione in blanco, bez protestu, bez oznaczenia sumy pieniężnej i terminu płatności przez Wystawcę.

W umowie sprzedaży weksla Wnioskodawca oświadczył, że zaszły przesłanki wskazane w porozumieniu wekslowym do wypełnienia dwóch weksli na wskazane w nich kwoty. Weksle pomimo przedstawienia Wystawcy nie zostały wykupione. W umowie sprzedaży weksli została zawarta klauzula, że z chwilą wydania weksli przechodzą na Indosatariusza korzyści i ciężary związane z przedmiotem sprzedaży oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy. Indosatariusz wniósł pozew o orzeczenie nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu nakazowym, aby pozwany Wystawca zapłacił na Jego rzecz kwotę wykazaną w wekslach wraz z odsetkami.