Interpretacja indywidualna z dnia 07.08.2015, sygn. ILPB3/4510-1-211/15-2/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/4510-1-211/15-2/JG

Podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z 4 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

1.

Na wstępie Spółka pragnie zaznaczyć, iż w dniu 25 listopada 2014 r. Spółka złożyła do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zadając już przedstawione poniżej pytanie. Interpretacją indywidualną z dnia 24 lutego 2015 r. sygn. () Organ uznał stanowisko Spółki - w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów podatkowych w podatku dochodowym (CIT) opisanych wydatków - za nieprawidłowe.

Po analizie otrzymanej interpretacji indywidualnej Spółka doszła do wniosku, że negatywna ocena Organu wynikła przede wszystkim z zbyt skromnego przedstawienia stanu faktycznego i wzajemnych relacji powodujących najprawdopodobniej niezrozumienia Organu w zakresie mechanizmów łączących Spółkę oraz związki plantatorów, w szczególności zaś w kontekście funkcjonowania na rynku cukru (rynku szczegółowo regulowanym przez unijne ustawodawstwo) oraz w zakresie zasad dostaw surowca, wynikających z konstrukcji prawnej umowy kontraktacji.