Interpretacja indywidualna z dnia 03.12.2015, sygn. ITPB1/4511-974/15/MR, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB1/4511-974/15/MR

Jakiemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce podlega Wnioskodawca (nieograniczonemu, organicznemu czy nie podlega) w roku podatkowym 2015?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2015 r. (data wpływu 30 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 10 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia obowiązku podatkowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie określenia obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2015 roku prowadził działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce. Współpracujący nawiązał współpracę z polską firmą realizując usługi oznaczone kodem PKWiU 71.12. Usługa była wykonywana na terenie Danii w siedzibie partnera biznesowego. Nadmienić należy, że wnioskujący wystawiał faktury polskiej firmie x od niej też otrzymywał wynagrodzenie. Wnioskujący na terenie Danii przebywał od początku 2015 roku, będąc w Polsce okazjonalnie. Wnioskujący był w posiadaniu dwóch miejsc zamieszkania:

• w Danii, gdzie wynajmował mieszkanie i utrzymywał się samodzielnie,
• w Polsce, gdzie mieszka wraz z rodzicami oraz bratem.

We wrześniu 2015 wraz z zakończeniem współpracy ze wspomnianą polską firmą, wnioskujący zlikwidował działalność gospodarczą, nawiązując stosunek pracy z duńską firmą. Wraz z rejestracją w duńskim urzędzie skarbowym (SKAT), wnioskujący został zobligowany do zapłaty różnicy pomiędzy duńskim podatkiem dochodowym od dochodu osiągniętego w 2015 a sumą zaliczek na podatek dochodowy odprowadzonych do właściwego urzędu skarbowego w Polsce. Duński urząd skarbowy jako podstawę prawną podaje zapisy konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. Jako uzasadnienie, duński urząd skarbowy wskazuje fakt przebywania w Danii przez wnioskującego ponad 183 dni w roku, wskazując tym samym rezydencję podatkową wnioskującego jako Królestwo Danii.