Interpretacja indywidualna z dnia 19.05.2015, sygn. ITPP1/4512-193/15/MN, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/4512-193/15/MN

Opodatkowanie czynności użyczenia pracownikom samochodów osobowych na cele prywatne.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 6 maja 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności użyczenia pracownikom samochodów osobowych na cele prywatne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2015 r. złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 maja 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności użyczenia pracownikom samochodów osobowych na cele prywatne.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadząca działalność pod firmą: M., zwana dalej w skrócie Wnioskodawcą, płatnikiem, Spółką lub stroną, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych. Strona jest podatnikiem VAT czynnym oraz w zakresie podatku od towarów i usług jest zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych. Strona prowadząc działalność gospodarczą zatrudnia pracowników na umowę o pracę, w tym też prezesa zarządu. W dniu 2 stycznia 2015 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników wyraziło zgodę na zawarcie umowy użyczenia samochodu osobowego, w ramach której prezes zarządu Spółki Anna P., zwana dalej pracownikiem lub prezesem zarządu, ma prawo użytkowania do celów prywatnych osobowego samochodu marki M., którego to właścicielem jest Spółka, o pojemności silnika 2987 cm3, który to samochód osobowy jest też wykorzystywany przez ww. do celów służbowych. W imieniu Spółki niniejszą umowę popisał pełnomocnik Wspólników. Strony w umowie użyczenia ustaliły, że od dnia 3 stycznia 2015 r. w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, Pani Anna P. będzie zobowiązana do nabywania paliwa z własnych środków finansowych. Po podpisaniu z pracownicą umowy, na postawie której ww. pracownica ma prawo użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych zarząd Spółki wydając stosowne zarządzenie, mając za podstawę art. 12 ust. 2a pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 3161 ze zm.), dalej w skrócie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych lub u.p.d.o.f., ustalił, iż jego zdaniem Pani Anna P. jako pracownik płatnika uzyskuje miesięcznie nieodpłatne świadczenie z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, zwane dalej w skrócie nieodpłatnym świadczeniem pracowniczym, w kwocie miesięcznej nie wyższej niż 400 zł (czterysta złotych), od wartości którego to świadczenia od miesiąca stycznia 2015 r. będą przez Spółkę naliczane oraz deklarowane składki na ubezpieczenia społeczne, w tym składki na ubezpieczenie rentowe oraz emerytalne. W wydanym zarządzeniu z dnia 3 stycznia 2015 r. zarząd Spółki wskazał jednoczenie, iż w przypadku gdy osobowy samochód służbowy z powodów losowych np. choroba, urlop itp, nie będzie wykorzystywany przez pracownicę do celów prywatnych, wartość nieodpłatnego świadczenia pracowniczego, od którego będą naliczane w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne będzie ustalana przez płatnika na zasadach określonych w art. 12 ust. 2b i ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.