Interpretacja indywidualna z dnia 11.05.2015, sygn. ITPP2/4512-183/15/RS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/4512-183/15/RS

Użyczenie samochodu osobowego na cele prywatne nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2015 r. (data wpływu 18 lutego 2015 r.), uzupełnionym w dniu 6 maja 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności użyczenia prezesowi zarządu samochodu osobowego na cele prywatne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2015 r. złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 maja 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności użyczenia prezesowi zarządu samochodu osobowego na cele prywatne.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca działalność pod firmą: R. z siedzibą w miejscowości B., zwana dalej w skrócie wnioskodawcą, płatnikiem, Spółką lub stroną, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania na zlecenie usług budowlanych. Strona jest podatnikiem VAT czynnym oraz w zakresie podatku od towarów i usług jest zobowiązana do składania deklaracji miesięcznych. Prowadząc działalność gospodarczą zatrudnia pracowników na umowę o pracę, w tym też od dnia 1 sierpnia 2014 r. zatrudnia na umowę o pracę prezesa zarządu Ryszarda P. W dniu 2 stycznia 2015 r. Zgromadzenie Wspólników Spółki postanowiło, że osobowy samochód służbowy o pojemności silnika powyżej 1.600 cm&³, którego właścicielem jest wnioskodawca, wykorzystywany przez pracownika płatnika Pana Ryszarda P., zwanego dalej pracownikiem lub prezesem zarządu, do wykonywania czynności służbowych, przez czas niekreślony. Na podstawie zawartej umowy z ww. pracownikiem będzie miał prawo użytkować go także do celów prywatnych. Umowa z prezesem zarządu w dniu 2 stycznia 2015 r. w imieniu Spółki, została podpisana przez pełnomocnika Wspólników. Strony umowy ustaliły, że w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych Pan Ryszard P. będzie zobowiązany do nabywania paliwa z własnych środków finansowych. Po podpisaniu umowy, na postawie której ww. pracownik ma prawo użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, zarząd Spółki wydając stosowne zarządzenie, mając za podstawę art. 12 ust. 2a pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 3161, z późn. zm.), dalej w skrócie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych lub u.p.d.o.f., ustalił, że jego zdaniem Pan Ryszard P., jako pracownik płatnika, uzyskuje miesięcznie nieodpłatne świadczenie z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych, zwane dalej w skrócie nieodpłatnym świadczeniem, w kwocie miesięcznej nie wyższej niż 400,00 zł (czterysta złotych), od wartości którego to świadczenia od miesiąca stycznia 2015 r. będą naliczane oraz deklarowane składki na ubezpieczenia społeczne, w tym składki na ubezpieczenie rentowe oraz emerytalne, w miesiącu ich naliczania. W wydanym zarządzeniu z dnia 2 stycznia 2015 r. zarząd Spółki wskazał jednoczenie, że w przypadku gdy samochód osobowy służbowy z powodów losowych, np. choroba, urlop, itp, nie będzie wykorzystywany przez prezesa do celów prywatnych, wartość nieodpłatnego świadczenia, od którego będą naliczane w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne, będzie ustalana przez płatnika na zasadach określonych w art. 12 ust. 2b i ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie za pracę Spółka wypłaca pracownikom nie później niż w 10 dniu miesiąca następującego po miesiącu, za który jest ono należne.