Interpretacja indywidualna z dnia 02.04.2015, sygn. ITPB4/4510-1/15/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB4/4510-1/15/AM

Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego w zakresie podatkowego rozliczania kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatkowego rozliczania kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatkowego rozliczania kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca tworzy wraz z wybranymi Spółkami Zależnymi podatkową grupę kapitałową (PGK) w rozumieniu art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. PGK została utworzona na podstawie umowy podatkowej grupy kapitałowej zawartej w formie aktu notarialnego (umowa PGK), która została zarejestrowana przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego. PGK rozpoczęła swoją działalność z dniem 1 kwietnia 2012 r. Głównym przedmiotem działalności spółek tworzących PGK jest dystrybucja energii elektrycznej oraz utrzymanie sieci przesyłowych.

Od 1 stycznia 2012 r., w związku z zaistnieniem przesłanek wskazanych w art. 45 ust. 1b ustawy o rachunkowości, Wnioskodawca oraz pozostałe spółki PGK sporządzają sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej. Zgodnie z obowiązującą w PGK procedurą zamknięcia ksiąg rachunkowych Wnioskodawca oraz Spółki Zalezne dokonują zakończenia księgowania kosztów dotyczących danego roku obrotowego, tj. ujmowania w księgach rachunkowych danego roku kosztów dotyczących towarów zakupionych lub usług wykonanych w tym roku (rok T0) w terminie 2-3 dni od zakończenia danego roku obrotowego lub innego okresu sprawozdawczego zgodnego z rokiem podatkowym (przykładowo dotyczy to pierwszego roku podatkowego PGK, który trwał od 1 kwietnia do 31 grudnia 2012 r., tj. krócej aniżeli rok obrotowy). Następnie w ciągu około 2-3 dni od zakończenia księgowania kosztów, dochodzi do wstępnego zamknięcia ksiąg rachunkowych (tzw. fast closing). W praktyce mogą wystąpić sytuacje, w których na dzień zakończenia księgowania kosztów Spółka nie posiada faktur/rachunków dokumentujących nabycie przez nią towarów lub usług, które dotyczą roku T0. Zobowiązania z tytułu dostarczonych towarów lub wykonanych usług (związanych z działalnością Spółki), w stosunku do których Spółka nie otrzymała faktur (lub rachunków) do dnia zakończenia księgowania kosztów, Spółka ujmuje w księgach rachunkowych jako zobowiązania (koszty) bieżącego roku (rok T0) na podstawie szacunków sporządzonych w oparciu o dane posiadane przez Spółkę (tj. na podstawie umów zawartych z kontrahentami, dokonanych zamówień itp.). Podstawę ujęcia kosztu w księgach rachunkowych stanowi w takiej sytuacji wewnętrzny dowód księgowy. Utworzone szacunki kosztów wyksięgowywane są pod datą pierwszego dnia następnego okresu. Następnie szacunek jest ponownie zawiązywany w nowym okresie sprawozdawczym w wartości odpowiadającej niezafakturowanym (nieujętym na podstawie innych dowodów księgowych stanowiących podstawę do rozpoznania kosztu) kosztom. W konsekwencji, w przypadku otrzymania przez Spółkę faktur/rachunków dokumentujących poniesione wydatki, a dotyczących roku T0, które to koszty znalazły odzwierciedlenie w zawiązanych szacunkach, Wnioskodawca rozpoznaje w roku T0 kwotę kosztu w wysokości zawiązanego szacunku. Równocześnie, w sytuacji, gdy kwota wydatku wynikająca z otrzymanego dokumentu różni się od kwoty zawiązanego szacunku, różnica pomiędzy wartością szacunku a wartością wynikającą z otrzymanego dokumentu księgowana jest w ciężar kosztów w roku Tl.