Interpretacja indywidualna z dnia 12.02.2015, sygn. ITPB1/415-1176/14/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB1/415-1176/14/WM

Czy w opisanej sytuacji zapłacone kary umowne mogą stanowić koszty uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 2 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej, będącej konsekwencją zawartej ugody jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej będącej konsekwencją zawartej ugody.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie usług budowlano - remontowych, zatrudnia ponad 100 pracowników. W lipcu 2008 r. w drodze przetargu dokonał kupna nieruchomości gruntowej, niezabudowanej stanowiącej mienie Gminy Miasta. Zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta nieruchomość ta przeznaczona była pod zabudowę mieszkaniowo - usługową. Zakupiona przez Wnioskodawcę nieruchomość miała służyć budowie domów jednorodzinnych na sprzedaż. Umowa kupna - sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zawarta w formie aktu notarialnego zawierała szereg uwarunkowań dotyczących terminu zagospodarowania nieruchomości. Strony ustaliły, że termin rozpoczęcia budowy za który ustala się wylanie ław fundamentowych ustalono na dwa lata od daty zawarcia umowy, a zakończenie budowy, t.j. wybudowanie stanu surowego zamkniętego ustalono na następne trzy lata. W przypadku niedotrzymania terminu realizacji budowy, sprzedający czyli Gmina Miasta zastrzegł dochodzenie kar umownych w wysokości 10% ceny nabycia nieruchomości za przekroczenie terminu realizacji do 1 roku, natomiast za przekroczenie terminu powyżej jednego roku w wysokości 20% ceny nabycia i kolejne 20% ceny nabycia za każdy kolejny rok przekroczenia. Jak zaznaczono na wstępie, Wnioskodawca nosił się z zamiarem budowy domów jednorodzinnych na sprzedaż. Podawane do wiadomości ogłoszenia o rozpoczęciu budowy domów jednorodzinnych nie znalazły zainteresowania wśród potencjalnych nabywców. Nieruchomość znajduje się w miejscowości należącej do Gminy i znajduje się po drugiej stronie rzeki. Aby dostać się do miasta należy przejechać przez most, na którym są notoryczne korki. To właśnie odstraszało nabywców. Ponadto w planach jest budowa drugiej nitki mostu i w związku z jej budową planowane jest ustawienie ekranów. W sytuacji, kompletnego zastoju w tym temacie i braku jakichkolwiek możliwości rozwoju tych zamierzeń, Wnioskodawca po dokładnej, dogłębnej analizie rachunku ekonomicznego, podjął decyzję o sprzedaży niewykorzystanej nieruchomości. W maju 2011 r. (przekroczony został pierwszy termin realizacji inwestycji), nastąpiła sprzedaż nieruchomości za cenę poniesionych pierwotnie kosztów zakupu. Powyższa nieruchomość została nabyta przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Gmina nie skorzystała z prawa pierwokupu. Wnioskodawca jako właściciel tej nieruchomości poprzez sprzedaż przeniósł własność nieruchomości na nowego nabywcę. Obowiązek zabudowy nieruchomości nie jest ściśle związany z prawem własności nieruchomości i przeniesienie własności nieruchomości nie spowodowało automatycznego przejścia tego obowiązku na nabywcę wraz z prawem własności. W umowie przenoszącej własność nieruchomości nie dokonano stosownych zapisów o przejściu tych zobowiązań na nabywcę. W związku z powyższym Urząd Miasta zgodnie z zapisami umowy wezwał Wnioskodawcę do zapłaty kary umownej z tytułu niedotrzymania terminu rozpoczęcia budowy powyżej jednego roku w kwocie 111.000 zł. Powyższą należność Wnioskodawca uregulował. Wobec niemożności wykonania zobowiązania polegającego na zabudowie nieruchomości wskutek jej zbycia, zwrócił się do Urzędu Miasta z wnioskiem o zaniechanie dalszego naliczania kar. Mając powyższe argumenty na względzie oraz fakt, że Wnioskodawca jest lokalnym przedsiębiorcą, który zrealizował w ramach prowadzonej działalności szereg inwestycji, w tym budynki ..., Urząd Miasta zawarł ugodę polegającą na rezygnacji z kolejnych kar umownych z tytułu uchybienia terminu zabudowy nieruchomości, pod warunkiem zapłaty dodatkowo 100.000 zł tytułem rekompensaty za utracone korzyści po stronie Miasta wynikające z realizacji inwestycji budowlanej. Zapłacona dodatkowo kara umowna wyczerpała wszelkie roszczenia Miasta z tytułu kar umownych. Reasumując powyższe w roku 2014 Wnioskodawca zapłacił kary umowne w wysokości 211.000 zł.