Interpretacja indywidualna z dnia 13.10.2014, sygn. IPPB2/436-501/14-2/MZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/436-501/14-2/MZ

Nabycie tytułem zasiedzenia jest tytułem odrębnym od nabycia tytułem dziedziczenia (spadku). Nabycie tytułem zasiedzenia jest tzw. nabyciem pierwotnym dokonywanym przez posiadacza nieruchomości nie będącego jej właścicielem i jest stwierdzane przez Sąd w sytuacji gdy rzeczywisty stan posiadania jest inny niż stan prawny nieruchomości. Zatem skoro nabycie tytułem dziedziczenia (art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn) jest tytułem odrębnym od nabycia tytułem zasiedzenia (art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) i każde z nich podlega odrębnie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to w sytuacji gdy Sąd orzekł nabycie przez Wnioskodawcę własności udziału w nieruchomości tytułem zasiedzenia, jest on zobowiązany zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 3 przytoczonej ustawy do zapłaty podatku od nabycia tytułem zasiedzenia. Z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jasno bowiem wynika, że podatkowi temu podlega, zgodnie z wolą ustawodawcy, nabycie własności rzeczy i praw majątkowych z określonego w ustawie tytułu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 5 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia - jest nieprawidłowe.