Interpretacja indywidualna z dnia 15.04.2014, sygn. IPPP3/443-74/14-2/SM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-74/14-2/SM

uregulowania w zakresie opodatkowania przywożonego samochodu osobowego przez dyplomatę

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego(Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przywożonego samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przywożonego samochodu osobowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Od września 2009 r. Wnioskodawca pracuje dla polskiego Ministerstwa Gospodarki w Indonezji na stanowisku: początkowo II-Sekretarz; obecnie I-Sekretarz. Praca bez okresów przerwy. W Indonezji Wnioskodawca ma status dyplomaty. Paszport dyplomatyczny wydany 22 lipca 2009 r. przez Ministra Spraw Zagranicznych RP. Kontrakt Wnioskodawcy kończy się 31 lipca 2014 r. Nie prowadzi obecnie działalności gospodarczej.

Od ponad 3 lat Wnioskodawca posiada w Indonezji prywatny, zarejestrowany na jego osobę samochód wykorzystywany do celów prywatnych. Samochód ten został zakupiony przez niego w Indonezji. Ze względu na ruch lewostronny oraz miejscowe przepisy, jest to auto z kierownicą po prawej stronie, w związku z czym nie ma możliwości rejestracji takiego pojazdu w Polsce (nie wspominając o normach czystości spalin, które w Indonezji są o wiele mniej restrykcyjne niż w Polsce). W związku z powyższym, z uwagi na brak możliwości korzystania z tego auta w Polsce, zostanie ono sprzedane w Dżakarcie. Przed końcem kontraktu Wnioskodawcy w Indonezji i powrotem do Polski, chciałby on podczas tzw. drogi powrotnej do RP kupić samochód nowy lub używany na terenie Unii Europejskiej (poza Polską; najprawdopodobniej w jednym z takich krajów jak: Niemcy, Dania, Holandia, Belgia, lub Włochy) lub samochód nowy od osoby prawnej w kraju trzecim (poza UE).