Interpretacja indywidualna z dnia 07.03.2014, sygn. IPPP2/443-22/14-3/DG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-22/14-3/DG

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługę polegającą na wyrażeniu zgody na rozwiązanie umowy najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługę polegającą na wyrażeniu zgody na rozwiązanie umowy najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługę polegającą na wyrażeniu zgody na rozwiązanie umowy najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym sieć kawiarni pod własną marką. Kawiarnie prowadzone są w lokalach, które Wnioskodawca wynajmuje od innych podmiotów, np. w budynkach biurowych, centrach handlowych, częściach użytkowych budynków położonych w centrach miast, lotniskach, dworcach, itp. Wnioskodawca konsekwentnie poszerza sieć kawiarni, co w zamyśle Wnioskodawcy doprowadzić ma do stopniowego wzrostu dochodów.

Jednakże w ostatnich latach nastąpiła gwałtowna zmiana sytuacji makroekonomicznej w gospodarce, zaś branża gastronomiczna została dotknięta kryzysem znacznie bardziej dotkliwie, niż inne gałęzie gospodarki. Związana z tym groźba spadku obrotów wynikającego ze zmniejszającej się liczby klientów spowodowała, że Spółka musiała jeszcze raz przeanalizować opłacalność prowadzenia działalności w poszczególnych lokalizacjach w celu minimalizowania ewentualnych strat spowodowanych kryzysem. W toku analizy ustalono, że prowadzenie działalności gastronomicznej w niektórych spośród lokalizacji straciło uzasadnienie ekonomiczne. W przypadku bowiem niektórych funkcjonujących już kawiarni wydatki związane z utrzymaniem działalności w danych lokalizacjach, przekraczają dochody uzyskiwane ze sprzedaży w tych miejscach. Jednocześnie w odniesieniu do niektórych spośród lokalizacji, w których nie rozpoczęto jeszcze sprzedaży, szczegółowa analiza wykazała, że wobec zmniejszającej się ilości osób odwiedzających miejsce, gdzie zlokalizowano kawiarnię (np. centrum handlowego), znajdująca się tam kawiarnia będzie generować przychody znacząco niższe, niż koszty funkcjonowania w danych lokalizacjach.