Interpretacja indywidualna z dnia 30.01.2014, sygn. IPPP2/443-1258/13-2/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-1258/13-2/MM

moment powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług telekomunikacyjnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 października 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług telekomunikacyjnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług telekomunikacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) jest operatorem telekomunikacyjnym działającym na polskim rynku pod marką X. Polska. Świadczy usługi telekomunikacyjne w systemie przedpłaconym (system prepaid). System przedpłacony charakteryzuje się tym, że klient przed skorzystaniem z usługi wpłaca określoną kwotę pieniędzy, którą następnie wykorzystuje na usługi telekomunikacyjne (połączenia głosowe, SMS, MMS, transmisję danych). Spółka prowadzi sprzedaż kart oraz elektronicznych jednostek doładowawczych (umożliwiają zasilenia konta prepaid) poprzez sieć własnych sprzedawców (sprzedaż detaliczna i hurtowa), sklep internetowy (sprzedaż detaliczna) oraz poprzez sieć dystrybutorów prowadzących odrębną działalność gospodarczą (sprzedaż hurtowa).

Sprzedaż dokonywana na rzecz dystrybutorów oraz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą dokumentowana jest fakturami VAT, natomiast sprzedaż detaliczna na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zawsze paragonami fiskalnymi, a dodatkowo na żądanie klienta również fakturą. Spółka rejestruje sprzedane karty i elektroniczne jednostki doładowawcze w systemie telekomunikacyjnym. System telekomunikacyjny nie odróżnia sposobu, w jaki konto klienta zostało zasilone (czy poprzez kartę lub jednostki doładowawcze zakupione bezpośrednio od Spółki czy od dystrybutora). Tym samym Spółka nie jest w stanie określić, czy dane zasilenie, w momencie sprzedaży zostało przez nią udokumentowane fakturą czy paragonem fiskalnym. W konsekwencji, analizując zużycie środków na koncie klienta (czyli wykorzystanie na poszczególne usługi telekomunikacyjne) nie jest w stanie określić, czy źródłem finansowania konkretnej usługi wykonanej w danym momencie było zasilenie sprzedane w sprzedaży hurtowej czy detalicznej, a tym samym czy zostało ono udokumentowane fakturą czy paragonem fiskalnym.