Interpretacja indywidualna z dnia 15.12.2014, sygn. IBPBI/2/423-1466/14/KP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-1466/14/KP

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od budynków wzniesionych na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 września 2014 r. (data złożenia do tut. Biura 4 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 5 grudnia 2014 r. (data złożenia do tut. Biura 5 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od budynków wzniesionych na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 - zdarzenie przyszłe) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2014 r. do tut. Biura został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych

w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od budynków wniesionych na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Wniosek został uzupełniony pismem z 5 grudnia 2014 r. (data złożenia do tut. Biura 5 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 25 listopada 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-1081/14/KP.

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Spółdzielnia od 1984 r. jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a w roku 1987 r. zawarła z osobą fizyczną umowę dzierżawy terenu z przeznaczeniem na realizację inwestycji -budowy kiosku handlowego. Spółdzielnia przekazała dokumentację techniczną (projekt budowlany), wykonaną na jej zlecenie, a dzierżawca poniósł umówione nakłady na nieruchomość. W maju 1990 r. dzierżawca zawarł - bez udziału spółdzielni - umowę sprzedaży wybudowanego zespołu kiosków z osobą trzecią (osobą fizyczną). Strona sprzedająca stwierdziła przy tym, że jest jedynym właścicielem zespołu kiosków. Po okresie bezumownego korzystania z gruntu przez osoby, które nabyły prawa do nakładów, Spółdzielnia w 1992 r. zawarła z nimi umowę dzierżawy gruntu na czas nieokreślony, w związku z czym stali się oni kolejnymi dzierżawcami gruntu, zabudowanego kioskiem trwale związanym z gruntem.