Interpretacja indywidualna z dnia 10.07.2014, sygn. IBPBI/2/423-425/14/MO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-425/14/MO

W którym momencie Spółka powinna potrącić koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu podatku akcyzowego, o którym mowa w stanie faktycznym, ujęty w księgach rachunkowych na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku akcyzowego określonego na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego (w zakresie stanu faktycznego) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku akcyzowego określonego na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na produkcji i sprzedaży wyrobów objętych podatkiem akcyzowym składając z tego tytułu deklaracje podatkowe i regulując stosowne zobowiązania. W zakresie zobowiązania podatkowego w akcyzie za jeden z miesięcy 2004 r. były prowadzone postępowania wobec Spółki. Z uwagi na skomplikowany charakter sprawy (w tym co do kwot potencjalnych zobowiązań) postępowania te były przedmiotem odwołań co prowadziło do ich uchyleń. W 2010 r. Spółka otrzymała ostatnią decyzję, która określała wysokość podatku w kwocie wyższej niż wynikająca z uprzednio złożonej deklaracji. Spółka złożyła odwołanie od tej decyzji i zawiązała w 2011 r. rezerwę na potencjalne wydatki z tytułu określonej zaległości. Wartość tej rezerwy nie została rozpoznana przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodów. Dyrektor Izby Celnej w postępowaniu odwoławczym utrzymał w mocy powyższą decyzję. W dalszej kolejności Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Dyrektora Izby Celnej (wykonalność tej decyzji została wstrzymana), która to została oddalona przez ten Sąd, a następnie skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która z kolei została oddalona wyrokiem z 2013 r. W tym samym roku Spółka ujęła w księgach zobowiązanie z tytułu zaległości określonej we wskazanej powyżej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego wraz z należnymi odsetkami oraz dokonała ich zapłaty.