Interpretacja indywidualna z dnia 19.12.2014, sygn. ILPB3/423-519/14-2/KS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-519/14-2/KS

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 29 września 2014 r. (data wpływu 01 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1998 r. Wnioskodawca, producent konserw mięsnych i rybnych oraz dań gotowych, zawarł umowę agencyjną z firmą T. Zgodnie z umową akwizytor, czyli firma T., zobowiązała się do stałej sprzedaży pośrednictwa w sprzedaży wyrobów dającego zlecenie, czyli Spółki oraz akwirowania nabywców i przyjmowania zamówień. Wynagrodzenie za świadczone usługi miało charakter prowizyjny i wynosiło 6-9% od obrotu (wartości netto faktur za sprzedane wyroby za pośrednictwem akwizytora). Umowę zawarto na czas nieokreślony. Przedmiotowa umowa z 1998 r. stanowiła jednocześnie, iż w przypadku rozwiązania umowy przez Spółkę, akwizytor otrzyma odszkodowanie w wysokości (netto) sumy prowizji z ostatnich 8 miesięcy, poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiło wypowiedzenie umowy.

Po kilkunastu latach współpracy, z uwagi na zmianę strategii działania, dyktowane przez rynek zewnętrzny warunki oraz konieczność wprowadzenia oszczędności w firmie, Wnioskodawca zdecydował się na rozwiązanie umowy z firmą T. Spółka postanowiła stworzyć własny dział handlowy, zatrudnić na umowę o pracę własnych handlowców, skoncentrować się na sprzedaży do odbiorców zagranicznych. Uzasadnieniem zerwania umowy agencyjnej były ponadto zbyt wysokie prowizje pobierane przez akwizytora, zupełnie nieadekwatne do rynku sprzedaży wyrobów Spółki. Ostatecznie umowę zerwano pod koniec 2011 r. oraz zdecydowano się ponieść koszty odszkodowania za zerwanie umowy w wysokości 580 tys. zł. Dzięki zerwaniu umowy Spółka uzyskała znaczne korzyści. Obrót z firmami obsługiwanymi wcześniej przez firmę T. od dnia zerwania umowy do chwili obecnej wyniósł około 30 mln zł, za co Wnioskodawca musiałby zapłacić prowizję w kwocie ponad 2,5 mln zł. Natomiast koszty utrzymania własnego działu handlowego wyniosły w tym czasie jedynie 600 tys. zł. Zaoszczędzone środki Spółka przeznaczyła na rozwój firmy: rozpoczęto budowę nowych hal, wzmożono działania marketingowe w kraju i za granicą, usprawniono dystrybucję. Jednocześnie Spółka uzyskała dostęp do pełnej informacji na temat własnych klientów wcześniej informacje te były ukrywane przez firmę T., co stanowiło element zdecydowanie niekorzystny dla rozwoju Spółki. Po zerwaniu umowy z firmą T. wzrosły zdecydowanie obroty Spółki, po kilkanaście procent rocznie. Reasumując, zerwanie umowy z firmą T., pomimo zapłacenia wysokiego odszkodowania, było z ekonomicznego punku widzenia korzystne. Pozwoliło zachować i zabezpieczyć dotychczasowe źródła przychodów, oprzeć się konkurencji na rynku, a przede wszystkim przysłużyło się dalszemu rozwojowi firmy i zachowaniu miejsc pracy w regionie Spółki.