Interpretacja indywidualna z dnia 02.10.2014, sygn. ILPP4/443-342/14-2/EWW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP4/443-342/14-2/EWW

Nie import usług z tytułu umowy komisu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: hodowca) jest rolnikiem indywidualnym, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W ramach Gospodarstwa Rolnego prowadzi on hodowlę i chów zwierząt futerkowych  działy specjalne produkcji rolnej. Po uboju zwierząt hodowca dokonuje dostawy surowych skór, m.in. do Danii dla firmy () (dalej: B).

Firma B jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Danii.

Do każdej partii skór wysyłanych do Danii do firmy B hodowca wystawia dokument wg wzoru dostarczanego przez tę firmę, o nazwie FORMULARZ DOSTARCZENIOWY/FAKTURA PROFORMA, określający m.in. ilość i rodzaj skór, na odwrocie którego podane są WARUNKI SPRZEDAŻY SKÓR PRZEZ B  oba dokumenty łącznie stanowią UMOWĘ KOMISU zawartą pomiędzy hodowcą a B, z której wynika, że:

• surowe skóry wyprodukowane przez hodowcę oddawane są do B w komis i są sprzedawane przez B na organizowanej przez nią aukcji. Skóry są sprzedawane w imieniu B i na rachunek hodowcy (zapis ten jest tożsamy z zapisem art. 765 Kodeksu Cywilnego, gdzie przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym);