Interpretacja indywidualna z dnia 04.07.2014, sygn. ILPP2/443-399/14-2/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-399/14-2/AD

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku sygnowanego datą 21 lutego 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: Podatnik) jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Nie jest zarejestrowany do celów VAT. Podatnik wytworzył we własnym zakresie znak towarowy, wytworzony przez siebie znak towarowy Podatnik nie chciał i nie udostępniał odpłatnie innym podmiotom. Jednocześnie Podatnik nie dokonywał osobiście aktywności związanej z jego komercjalizacją (marketingiem), a także nie ponosił kosztów z jego wytworzeniem bądź ochroną patentową. Wnioskodawca nie ponosił żadnych innych wydatków związanych z wytworzeniem innych znaków towarowych, jak również nie realizował żadnej innej aktywności związanej z otworzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. 2004 Nr 173, poz. 1807).

Zdaniem Podatnika jest on pełnoprawnym właścicielem znaku towarowego, w związku z tym stanowiskiem na tym tle powstał spór procesowy z innym podmiotem. Podatnik uważa, iż to on jest pełnoprawnym właścicielem znaku towarowego, co kwestionuje podmiot który uważa stanowisko Wnioskodawcy za bezzasadne, co więcej znak towarowy jest objęty prawem ochronnym udzielonym decyzją Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej na wniosek innego podmiotu. Nie mniej jednak po uzyskaniu prawomocnego orzeczenia sądowego potwierdzającego prawo własności do znaku towarowego, Podatnik rozpocznie procedurę przez Urzędem Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej w zakresie zmiany decyzji, co do podmiotu korzystającego z ochrony. Koszty związane z procedurą związaną ze zmianą podmiotu korzystającego z ochrony (postępowanie sądowe bądź mediacyjne/ugodowe oraz postępowania przez Urzędem Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej) obciążą w pierwszej kolejności Podatnika, następnie inny podmiot. Wnioskodawca nie wyklucza, iż na mocy prawomocnego wyroku sądowego (ewentualnie ugody sądowej) dojdzie do zwrotu praw do znaku towarowego oraz prawdopodobnie do wypłaty odszkodowania za bezprawne wykorzystanie tego znaku przez inny podmiot na podstawie art. 296 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r., prawo własności przemysłowej (Dz.U. Nr 182, poz. 1228 z 2012 r., poz. 1544.) dalej: PWP.