Interpretacja indywidualna z dnia 07.03.2014, sygn. ITPB2/415-1125/13/RS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-1125/13/RS

Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 10 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 24 lutego 2014 r. oraz 4 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności znajdującego się na tym gruncie budynku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 lutego 2014 r. oraz 4 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności znajdującego się na tym gruncie budynku.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z mężem (zmarłym w 2006 r.) wybudowała w 1975 r. murowany pawilon handlowy o powierzchni 28 m&². Inwestycja została zrealizowana na podstawie decyzji obowiązującego prawa budowlanego oraz zezwolenia Urzędu Miejskiego, który był właścicielem gruntu i wydał stosowne decyzje w ww. kwestii.

Od chwili wybudowania i realizacji działalności gospodarczej (w przypadku Wnioskodawczyni był to zakład kaletniczy) wszyscy dzierżawcy rzemieślnicy corocznie składali wnioski o wykup dzierżawionego gruntu, na którym były wybudowane pawilony. Miasto odwlekało sprawę w czasie, gdyż zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego w miejscu wybudowanych pawilonów miała być poszerzona ulica. Ostatecznie wszyscy właściciele pawilonów handlowych złożyli pozew do Sądu Rejonowego, który orzekł, że roszczenia są zasadne. Władze Miasta złożyły apelację do Sądu Okręgowego, który w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r. jednoznacznie uznał skarżących za prawnych właścicieli pawilonów.