Interpretacja indywidualna z dnia 08.01.2013, sygn. IPPB3/423-793/12-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-793/12-2/GJ

Czy wydatki poczynione przez Wnioskodawcę na realizację gwarancji przez beneficjentów gwarancji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.10.2012r. (data wpływu 11.10.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.10.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank S.A. (dalej również Bank lub Wnioskodawca), w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykonuje czynności bankowe wymienione w art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe (Dz. U. z 1997 r. Nr 140 poz. 939 z późn. zm., dalej również uPrB). W ramach tychże czynności Bank m. in. udziela i potwierdza gwarancje bankowe (patrz art. 5 ust. 1 pkt 4 uPrB).

Zgodnie z przepisem art. 81 ust. 1 uPrB gwarancją bankową jest jednostronne zobowiązanie banku-gwaranta, że po spełnieniu przez podmiot uprawniony (beneficjenta gwarancji) określonych warunków zapłaty, które mogą być stwierdzone określonymi w tym zapewnieniu dokumentami, jakie beneficjent załączył do sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, bank ten wykona świadczenie pieniężne na rzecz beneficjenta gwarancji bezpośrednio lub za pośrednictwem innego banku. Jak podkreśla się w doktrynie powyższa definicja nie ma charakteru kompletnego, nie uwzględnia bowiem kontekstu, w jakim dochodzi do udzielenia gwarancji. Stąd, na podstawie całości przepisów prawa bankowego, gwarancję bankową definiuje się jako zobowiązanie zaciągnięte przez bank (gwaranta) na zlecenie innej osoby (zleceniodawcy gwarancji), na mocy którego bank obowiązany jest do zapłaty pewnej sumy pieniężnej (w złotych lub walucie obcej) na żądanie osoby uprawnionej (beneficjenta gwarancji) po spełnieniu przez nią określonych przesłanek (patrz J. Pisuliński, komentarz do art. 81 prawa bankowego, lexpolonica).