Interpretacja indywidualna z dnia 19.09.2013, sygn. IBPBII/2/415-660/13/HS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBII/2/415-660/13/HS

Możliwość uznania prowizji i odsetek od kredytu na nabycie dwóch mieszkań za koszty uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 21 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania prowizji i odsetek od kredytu na nabycie dwóch mieszkań za koszty uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania prowizji i odsetek od kredytu na nabycie dwóch mieszkań za koszty uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 lipca 2006 r. małżonek wnioskodawcy podpisał umowę rezerwacji dwóch nowobudowanych mieszkań o nr 10 i 11, które ostatecznie w dniu 06 grudnia 2007 r. aktem notarialnym wnioskodawca wraz z małżonkiem na prawach wspólności ustawowej nabył. Wnioskodawca całą cenę zakupu sfinansował ze środków pochodzących z kredytów budowlano-hipotecznych, udzielonych małżonkom przez bank z terminem spłaty 02 listopada 2027 r. W księgach wieczystych zarówno jednego, jak i drugiego mieszkania w dziale IV wpisano hipotekę zwykłą umowną oraz hipotekę kaucyjną umowną, co stanowiło zabezpieczenie spłaty wierzytelności. Wnioskodawca postanowił sprzedać oba mieszkania i aktem notarialnym z dnia 18 czerwca 2008 r. sprzedał mieszkanie nr 10, a aktem notarialnym z dnia 16 czerwca 2008 r. sprzedał mieszkanie nr 11. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem pięciu lat od daty jej nabycia, podlegała opodatkowaniu. Do opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości zastosowano zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., gdyż wynika to z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316). Podstawę obliczenia podatku, czyli dochód, w takiej sytuacji ustalono na podstawie art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc jako różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości ustalonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości. Przy sporządzaniu zeznania za 2008 r. PIT-36L wnioskodawca zadeklarował kwotę podatku ustalając podstawę opodatkowania jako różnicę pomiędzy połową przychodu ze sprzedaży, a połową kosztów jego uzyskania. Drugą połowę podatku rozliczył w swoim zeznaniu małżonek wnioskodawcy. Do kosztów uzyskania zaliczono wartość nabycia poszczególnych nieruchomości, opłaty notarialne, opłatę za pośrednictwo w sprzedaży, a także odsetki od kredytu opłacone do dnia sprzedaży nieruchomości.