Interpretacja indywidualna z dnia 13.11.2013, sygn. ILPB3/423-378/13-2/PR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-378/13-2/PR

Czy wydatek z tytułu kary umownej za odstąpienie od umowy stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 31 lipca 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w branży alkoholowej. Produkty marek należących do Spółki są dystrybuowane za pośrednictwem kontrahentów prowadzących sprzedaż hurtową.

W ramach prowadzonej działalności Spółka planuje zawarcie z kontrahentem A umowy najmu lokalu na czas określony, który będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej Spółki. W planowanej umowie ma znaleźć się również postanowienie przewidujące konieczność zapłaty kary umownej w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy przez Wnioskodawcę.

W przyszłości możliwa będzie sytuacja, w której po zawarciu umowy z kontrahentem A okaże się, że prowadzenie działalności w tej lokalizacji, gdzie wynajmowany jest lokal nie jest ekonomicznie opłacalne, a ponadto Spółka otrzyma ofertę od innego kontrahenta (kontrahenta B) na najem innego lokalu w pobliskiej, lecz atrakcyjniejszej lokalizacji na korzystniejszych warunkach. W takim przypadku, funkcjonowanie dwóch lokali w dużej bliskości nie będzie ekonomicznie uzasadnione, a ponadto, lokal wynajmowany od kontrahenta A jest droższy i mniej atrakcyjny od lokalu oferowanego przez kontrahenta B.