Interpretacja indywidualna z dnia 07.10.2013, sygn. ILPB4/423-239/13-2/DS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB4/423-239/13-2/DS

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie powstania podatkowych różnic kursowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania podatkowych różnic kursowych  jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania podatkowych różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z koniecznością dokapitalizowania Spółki, w 2006 r. M() (W.) Limited, będąca udziałowcem Spółki (dalej Pożyczkodawca), udzieliła Spółce pożyczki wyrażonej w walucie obcej, której spłata została również określona w tej walucie.

W 2012 r. Spółka posiadała wierzytelność wyrażoną w PLN (dalej Wierzytelność) wobec innej spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce (dalej Dłużnik) wynikającą z powiązań biznesowych pomiędzy Spółką i Dłużnikiem.

W związku z powyższym, w 2012 r. Pożyczkodawca, Dłużnik oraz Spółka zawarły Umowę o rozliczenie (przekaz) (dalej Umowa o rozliczenie), w której uzgodniły, że na mocy przekazu uregulowanego w art. 921 (oraz kolejne) polskiego Kodeksu cywilnego, Spółka upoważnia Dłużnika do spłacenia długu (kwoty Wierzytelności) na rzecz Pożyczkodawcy, natomiast Pożyczkodawca zostaje upoważniony do otrzymania takiej płatności, ze skutkiem prawnym dla Spółki (a zatem strony Umowy o rozliczenie ustaliły, że całkowita wartość Wierzytelności Spółki wobec Dłużnika, która po przeliczeniu na kwotę wyrażoną w walucie obcej była niższa niż wartość zobowiązania Spółki wobec Pożyczkodawcy z tytułu pożyczki, powinna zostać zapłacona przez Dłużnika na rzecz Pożyczkodawcy, zamiast Spółki).