Interpretacja indywidualna z dnia 06.08.2013, sygn. ILPB3/423-232/13-2/KS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-232/13-2/KS

Koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowane przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą posiada należności wobec różnych podmiotów, które dla Spółki stanowią przychody należne w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dłużnicy Spółki w wielu przypadkach zalegają z zapłatą zobowiązań wynikających z kilku faktur. Zdarzają się przypadki, że Spółka - mając informacje o złej kondycji finansowej danego kontrahenta - występuje do sądu cywilnego z pozwem o zapłatę wyłącznie w odniesieniu do jednej z zaległych faktur. Po uzyskaniu nakazu zapłaty Spółka kieruje do komornika wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego na tej podstawie. W niektórych przypadkach egzekucja okazuje się bezskuteczna ze względu na brak jakiegokolwiek majątku dłużnika. Komornik wydaje wówczas stosowne postanowienie potwierdzające bezskuteczność egzekucji.