Interpretacja indywidualna z dnia 10.12.2013, sygn. ITPP2/443-936/13/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/443-936/13/AW

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 5 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 3 grudnia 2013 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 10 września 1996 r., wydzierżawiła od Gminy Miasta na okres 30 lat, z prawem do przedłużenia umowy, nieruchomość gruntową, składającą się z działek o numerach 25, 26, 27, 28, 33, 346/32, 497/24, 498/24, 500/32, położoną w miejscowości G. o łącznej powierzchni 5.281 m2, będących własnością Gminy. W myśl postanowień umowy, Spółka otrzymała przedmiotowy grunt w dzierżawę w celu wybudowania i prowadzenia domu handlowo-usługowego, zgodnie z uzyskanym pozwoleniem na budowę. Umowa przewiduje, że w przypadku gdy Gmina przeznaczy przedmiot dzierżawy do sprzedaży lub oddania w użytkowanie wieczyste, Spółce będzie przysługiwało - w ramach obowiązującego prawa - pierwszeństwo nabycia przedmiotu dzierżawy na własność bądź użytkowanie wieczyste. Realizując przyjęte zobowiązanie, Spółka wybudowała na wydzierżawionym gruncie budynek Centrum Handlowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Budowa została sfinansowana ze środków Spółki oraz osób trzecich. Wybudowane CH stało się aktywem Spółki (księgowo ujętym jako inwestycja długoterminowa). Spółka ma prawo swobodnie rozporządzać wybudowanym CH, w szczególności podejmować wszelkie decyzje biznesowe go dotyczące, np. w zakresie wynajęcia pomieszczeń w budynku, jego ubezpieczenia, czy zawarcia umów z dostawcami mediów. CH zostało wprowadzone do ksiąg rachunkowych Spółki, która dokonuje jego amortyzacji podatkowej, na podstawie art. 16a § 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jako budynku wybudowanego na cudzym gruncie. Natomiast w księgach rachunkowych budynek ujęty jest jako inwestycja długoterminowa, wyceniona - zgodnie z art. 28 § 6 ustawy o rachunkowości - według wartości godziwej.