Interpretacja indywidualna z dnia 23.12.2013, sygn. ITPP1/443-1007/13/BS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-1007/13/BS

Kara umowna pełniąca funkcję odszkodowawczą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 1 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podstaw do opodatkowania naliczanych kar umownych w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy z winy abonenta jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2013 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 13 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku podstaw do opodatkowania naliczanych kar umownych w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy z winy abonenta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się odpłatnym dostarczaniem klientom (abonentom) bezprzewodowego Internetu. Wnioskodawca stosuje promocje (ulgi) dla klientów podpisujących umowy dotyczące dostarczania internetu. Warunkiem skorzystania z promocji jest zawarcie umowy o świadczenie usługi na czas określony lub podpisanie aneksu do istniejącej umowy przedłużającej okres jej obowiązywania na czas określony. Regulamin świadczenia usług stanowiący integralną część umowy o świadczenie usługi przewiduje, że w przypadku, gdy dojdzie do rozwiązania z winy abonenta umowy o świadczenie usługi przed upływem okresu, na jaki została ona zawarta, to abonent zostanie obciążony kara umowną. Wysokość naliczonej kary umownej jest zależna od daty zerwania umowy. Wysokość kary umownej nie może bowiem przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonamentowi, pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że kary umowne nie są związane z rekompensatą strat poniesionych przez Wnioskodawcę. Kary te są związane z ulgą otrzymaną przez klienta w związku z promocją (jeśli dojdzie do rozwiązania umowy z winy klienta, to jest on zobowiązany do zwrotu całości lub proporcjonalnej części otrzymanej ulgi). Wnioskodawca wskazał, że nakładanie kar umownych, o których mowa we wniosku wynika z art. 57 ust. 6 ustawy z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U.2004r. Nr 171, poz. 1800 z późniejszymi zmianami).