Interpretacja indywidualna z dnia 19.12.2013, sygn. ITPB2/415-877/13/BK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/415-877/13/BK

Umowa dożywocia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego na podstawie umowy dożywocia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia lokalu mieszkalnego na podstawie umowy dożywocia.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni ma osiemdziesiąt jeden lat. Jest osobą schorowaną, po dwóch zawałach. Mąż zmarł w lipcu 2012 r. Ma trzy córki, dwie mieszkają w innym mieście, mają swoje własnościowe mieszkania, które pomogła im z mężem kupić. Najstarsza córka mieszkała z nimi od urodzenia i nigdy się od nich nie wyprowadziła. Obecnie mieszka ze swoimi dwoma synami i wspólnie się Wnioskodawczynią opiekują. Od dłuższego czasu są jej jedyną opieką i pomocą. Pozostałe dwie córki nie interesują się Wnioskodawczynią, nie odwiedzają, nie odbierają od niej telefonów, ani korespondencji. Winią Wnioskodawczynię za śmierć męża, a w trakcie jego choroby atakowały ją i oczerniały, a także nasyłały policję, która stanęła po stronie Wnioskodawczyni. Od śmierci męża Wnioskodawczyni nie ma z nimi żadnego kontaktu. Mieszkanie, w którym mieszkała z mężem, córką oraz jej synami było mieszkaniem służbowym męża. Mąż nigdy go nie wykupił, mimo nacisków ze strony Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Przed śmiercią narobił długów w tajemnicy przed rodziną. Po śmierci okazało się, że łączna wysokość długu wynosi 80.000 zł. Wnioskodawczyni sprawę zgłosiła do prokuratury, ale umorzono postępowanie. W grudniu ubiegłego roku, korzystając z oferty Agencji Mienia Wojskowego Wnioskodawczyni wykupiła mieszkanie na raty. Długi i koszty wstępne, które wyniosły 6.000 zł zapłaciła Jej córka z synem, którzy z Wnioskodawczynią mieszkają. Córka zapłaciła również ratę w wysokości 5.000 zł za ten rok kalendarzowy. Wspólnie ponoszą również koszty utrzymania mieszkania, kupują opał na zimę (jest to stare wojskowe budownictwo z piecami kaflowymi). Ze względu na to, że córka jest w tej chwili Wnioskodawczyni jedynym oparciem, chce spisać u notariusza umowę dożywocia, tj. przeniesienie własności nieruchomości w zamian za zapewnienie dożywotniej opieki i godnego pochówku. Córka ma pokryć opłaty notarialne i 2% podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż Wnioskodawczyni nie stać na takie koszty. Mieszkanie zostało wycenione na kwotę 250.000 zł, faktycznie jest warte 100.000 zł. Notariusz poinformował Wnioskodawczynię w trakcie rozmowy, że musi również opłacić w Urzędzie Skarbowym podatek w wysokości 19% od kwoty sprzedaży.