Interpretacja indywidualna z dnia 27.08.2013, sygn. ITPB1/415-723/13/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB1/415-723/13/AK

Czy Wnioskodawca, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2012 r. poz. 361 ze zm.), może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odszkodowanie, zapłacone na podstawie noty obciążeniowej za utracony towar, którego obowiązek zapłaty powstał w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i wynika z zawartej ugody?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 28 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest organizowanie transportu w imieniu nadawcy. Wnioskodawca zawarł umowę ze Spółką, której przedmiotem było zorganizowanie w imieniu spółki transportu blach powlekanych w kręgach o wadze 24 tony. Za zorganizowanie przewozu Spółka miała zapłacić Wnioskodawcy cenę 1.600 zł netto. Po przyjęciu od spółki zlecenia, Wnioskodawca wystawił transport na giełdzie TRANS. Wówczas zgłosił się przewoźnik X twierdząc, że tym transportem jest zainteresowany jego znajomy, ale nie ma kursu, któremu pasuje wyznaczona trasa. Następnie z pracownikiem Wnioskodawcy skontaktowała się kobieta podająca się za Panią XY, żonę właściciela firmy transportowej Y. Strony dogadały szczegóły transportu i wymieniły się niezbędnymi dokumentami. Krótki czas na zorganizowanie przewozu uniemożliwia uzyskanie oryginałów dokumentów drogą pocztową, zatem zasadą jest, że takie dokumenty przesyłane są poprzez fax lub e-mail. Na podstawie tej umowy Wnioskodawca wystawił przedsiębiorstwu Y zlecenie na przewóz towarów z dnia 13 października 2011 r. Strony ustaliły, że miejscem załadunku będzie G, a miejscem rozładunku D. Początkowo datą załadunku miał być 13 października 2011 r. a przewóz miał być wykonany przez kierowcę Pana YZ samochodem, jednakże przewoźnik zgłosił awarię auta, co doprowadziło do zmiany daty załadunku na dzień 14 października 2011 r., a nowym kierowcą miał być Pan ZY. Ostatecznie przewóz wykonywał podwykonawca Pan AK. W dniu 14 października 2011 r. towar został skradziony.