Interpretacja indywidualna z dnia 25.07.2013, sygn. ITPP2/443-438/13/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/443-438/13/AW

Opodatkowanie czynności zbycia części składników majątku obrotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 10 maja 2013 r.), uzupełnionym w dniu 22 lipca 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności zbycia części składników majątku obrotowego i sposobu opodatkowania tej transakcji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 22 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności zbycia części składników majątku obrotowego i sposobu opodatkowania tej transakcji.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 20 lipca 2012 r. M. H. Sp. z o.o. S.K.A. prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na świadczeniu usług hotelarskich, usług związanych z przechowywaniem i postojem jachtów oraz wynajmem i dzierżawą pomieszczeń. Wspólnikami ww. podmiotu są 3 osoby prawne, w tym Spółka (akcjonariusz od 16 października 2012 r.). W trzecim kwartale 2012 r. Sp. z o.o. S.K.A. dokonała nabycia części składników majątku obrotowego od Spółki, kiedy nie była jeszcze akcjonariuszem. Przedmiotem transakcji kupna-sprzedaży, zgodnie z wystawionymi w ww. okresie fakturami VAT, były głównie środki trwałe ruchome, które zgodnie ze swoim przeznaczeniem mogły stanowić zarówno środki trwale i jako jedno z wielu narzędzi służyć do prowadzenia działalności gospodarczej lub mogły być przeznaczone do dalszej odsprzedaży jako towary handlowe. W szczególności były to następujące przedmioty: stoły, krzesła, urządzenia gastronomiczne, kuchenne, samochód osobowy, samochód ciężarowy, biurka, szafy, jacht wraz z przyczepą, pomosty pływające, meble i wyposażenie ruchome do pokoi hotelowych itp. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do towarów będących przedmiotem zbycia (poza samochodem osobowym) i na dzień zbycia były one używane przez nią przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Do momentu sprzedaży Spółka korzystała z nich w ten sposób, że faktycznie je używała. Przy nabyciu ww. samochodu osobowego przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Wymienione przedmioty transakcji nie stanowiły jednocześnie kompletnego zbioru rzeczy niezbędnych do prowadzenia działalności gastronomicznej i hotelowej. Mogły być do takiej działalności wykorzystane, ale pod warunkiem posiadania wielu innych jeszcze składników majątku (wyposażenia i środków trwałych) uzupełniających ten zbiór i koniecznych dla wykonywania usług hotelowych i gastronomicznych. Nabywca nie przejął żadnych praw z umów najmu i/lub dzierżawy nieruchomości, jak również środki trwałe, będące przedmiotem transakcji, nie były w żaden sposób powiązane z jakimikolwiek nieruchomościami. Składniki te stanowiły zbiór pojedynczych rzeczy, których wykorzystanie zależało wyłącznie od nabywcy i mogło ulec zmianie w stosunku do pierwotnego przeznaczenia według woli kupującego, niedeterminowanej postanowieniami jakiejkolwiek umowy sprzedaży lub umowy Spółki. Sp. z o.o. S.K.A. zawarła sama we własnym imieniu i na własny rachunek umowy najmu, dzierżawy nieruchomości zarówno wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i wynajmowanych celem świadczenia usług najmu, dzierżawy. Z uwagi na ograniczenie swojej dotychczasowej działalności, Spółka rozwiązała za porozumieniem stron umowy o pracę z dotychczasową załogą. Część z pracowników znalazła zatrudnienie na podobnych stanowiskach pracy w Sp. z o.o. S.K.A., jednakże podstawą tego zatrudnienia były zawarte odrębnie, bez udziału Spółki, umowy o pracę. Nie zawarto w formie pisemnej ani ustnej postanowień o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Nie ustalono również odpowiedzialności nabywcy za jakiekolwiek zobowiązania zbywcy. Dokonane transakcje nie dawały i nie dają podstaw do przejęcia należności i jakichkolwiek roszczeń wynikających z umów najmu, dzierżawy lub innych umów zawartych przez Spółkę. Zbyte składniki majątku zostały opodatkowane podstawową stawką podatku, z wyjątkiem samochodu osobowego, jako niekorzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług i niewyłączone spod opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy. Wymieniony samochód osobowy spełniał kryteria towaru używanego i na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów usług, został zwolniony od podatku. Pozostałe składniki majątku nie podlegały opodatkowaniu stawkami obniżonymi i nie korzystały ze zwolnienia przedmiotowego od podatku, co powodowało ich opodatkowanie stawką podstawową.