Interpretacja indywidualna z dnia 25.01.2013, sygn. ITPB2/436-188/12/TJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB2/436-188/12/TJ

Zastosowanie ulgi z art. 16 ust. 1 do osoby zaliczanej do III grupy podatkowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2012 r. (data wpływu 18 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zastosowania ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Po zmarłej w dniu 22 listopada 2008 r. A.M., na podstawie testamentu, Wnioskodawca, osoba zaliczana w stosunku do zmarłej do III grupy podatkowej, nabył lokal mieszkalny. W lokalu tym zamieszkiwał od dziecka, gdyż zmarła wraz z mężem sprawowała nad Wnioskodawcą opiekę, jednak nigdy nie został On przez opiekunów przysposobiony. Po śmierci męża A.M. w lipcu 1991 r., po złożeniu we wrześniu 1992 r. stosownego wniosku, wydana została decyzja Miejskiej Administracji Budynków Komunalnych, w której wyrażono zgodę na zawarcie umowy bezpłatnego podnajmu lokalu w zamian za sprawowanie opieki. Na mocy decyzji Miejskiej Administracji Budynków Komunalnych, w dniu 15 września 1992 r. Wnioskodawca został zameldowany w lokalu tym na pobyt stały. Następnie, w grudniu 1997 r. A.M. wystąpiła o ustanowienie odrębnej własności lokalu, do czego doszło w dniu 29 grudnia 1997 r. Całkowita wartość lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi wynosiła 13 809 zł, a udziału w gruncie 1999 zł 65 gr., natomiast ostateczną cenę ustalono w kwocie: za lokal 6904 zł 50 gr, za grunt 999 zł 82 gr. Wnioskodawca partycypował w kosztach wykupu mieszkania. Po śmierci A.M. Wnioskodawca poniósł koszty związane z pogrzebem, jak również, jako spadkobierca, co potwierdza postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 24 lutego 2010 r., ponosił wydatki związane z eksploatacją mieszkania (opłaty za faktury z operatorem telekomunikacyjnym, wpłaty z tytułu korzystania z energii elektrycznej, bieżące opłaty czynszowe oraz fundusz remontowy) oraz spłacił zobowiązania wynikające z umów pożyczki zaciągniętych przez zmarłą. Wnioskodawca wyjaśnia również, że nabyte przez Niego mieszkanie, obecnie niezamieszkane, wymaga generalnego remontu (wymiana okien, modernizacja łazienki, instalacji grzewczej, elektrycznej, zbicie tynku oraz położenie go na nowo). W uzupełnieniu wniosku wskazano, że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji dotyczącej art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Doprecyzowując przedstawiony tan faktyczny Wnioskodawca wyjaśnia, że zawarł umowę o opiekę z właściwym organem gminy, czego wynikiem jest wydana decyzja, jak również, ze względu na fakt, że A.M. wymagała opieki, zamieszkiwał z nią, wywiązując się z umowy. Oświadcza również, że nie przysługuje Mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a także nie posiada żadnego prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do małego domu mieszkalnego. Wspólnie z żoną jest natomiast współwłaścicielem prawa do własnościowego lokalu spółdzielczego, stanowiącego majątkową wspólność ustawową małżeńską. W będącym przedmiotem spadku lokalu mieszkalnym jest zameldowany na pobyt stały i będzie w nim zamieszkiwał oraz nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat od jego nabycia.