Interpretacja indywidualna z dnia 31.10.2012, sygn. IPPB3/423-560/12-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-560/12-2/GJ

w zakresie skutków podatkowych nabycia rzeczy, która była przedmiotem umowy leasingu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 27.07.2012 r. (data wpływu 02.08.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych nabycia rzeczy, która była przedmiotem umowy leasingu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.08.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia rzeczy, która była przedmiotem umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Bank S.A. (dalej: Bank, B) prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o regulacje ustawy Prawo bankowe, świadcząc różnorodne usługi z zakresu bankowości detalicznej oraz korporacyjnej.

Jednym z elementów oferty kierowanej do firm leasingowych jest skup niewymagalnych wierzytelności, gdzie Bank jako cesjonariusz nabywa prawo na podstawie wystawianych faktur do rat leasingowych, zarówno w zakresie leasingu operacyjnego jak i finansowego. W tego rodzaju transakcjach określanych mianem factoringu z istoty czynności nie dochodzi do przeniesienia własności przedmiotu leasingu na Bank. Przelew wierzytelności nie powoduje zmiany strony umowy leasingu tj. finansującego.

Dnia 19 czerwca 2012 r., Komisja Nadzoru Finansowego podjęła Uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie szczegółowych zasad i warunków uwzględniania zaangażowań przy ustalaniu przestrzegania limitu koncentracji zaangażowań i limitu dużych zaangażowań oraz uchwalę w sprawie wymagań dotyczących identyfikacji, monitorowania i kontroli koncentracji zaangażowań, w tym dużych zaangażowań, w której rozciągnęła limity koncentracji w zakresie finansowania m.in. na podmioty zależne od B, poprzez wyłączenie z zakresu zwolnienia z obowiązku utrzymywania 20% limit zaangażowania ekspozycji kredytowych wobec spółek zależnych.