Interpretacja indywidualna z dnia 06.03.2012, sygn. IPPB4/415-27/12-2/MP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-27/12-2/MP

Czy uzyskując przychody z tytułu wykonywania funkcji wewnętrznego producenta audycji telewizyjnych w latach 2007-2011 Wnioskodawca miał prawo stosować zryczałtowaną 50 % stawkę kosztu uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2012 r. (data wpływu 13.01.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50 % kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50 % kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1979 r. jest etatowym pracownikiem Telewizji na podstawie umowy o pracę (etat), gdzie do roku 2000 r. pełnił funkcję kierownika produkcji. Od 1 stycznia 2000 r., tj. momentu wprowadzenia tzw. systemu producenckiego, zorganizowania wewnętrznych agencji producenckich i powołania stanowisk producentów wewnętrznych jest zatrudniony w agencji producenckiej T. S.A. na stanowisku producenta. Zgodnie z wewnętrznymi przepisami obowiązującymi w T. S.A., w szczególności uchwałą Zarządu T. S.A. Producentem wewnętrznym jest pracownik zatrudniony w agencji produkcji audycji telewizyjnych na stanowisku pracy producent, któremu powierza się wytworzenie dla anten lub kontrahentów zewnętrznych, audycji telewizyjnej zgodnie z zatwierdzonym scenariuszem w ramach środków określonych w kosztorysie tej audycji. Zgodnie zaś zobowiązującą ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, audycja telewizyjna bezspornie wyczerpuje wszelkie cechy utworu chronionego prawem autorskim. Audycja telewizyjna klasyfikowana jest jako utwór audiowizualny, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 9 przedmiotowej ustawy, który ponadto każdorazowo cechuje się indywidualnym wkładem twórczym i niepowtarzalnym charakterem. Obszar bezpośredniej działalności telewizyjnej wprost wiąże się również z dziedziną sztuki i kultury. Zgodnie z powszechnie przyjętą specyfiką zawodu producenta audycji telewizyjnych ściśle odzwierciedloną w dokumencie T. S.A. Zasady funkcjonowania wewnętrznego systemu producenckiego jest on kluczowym współtwórcą utworu - osobiście odpowiedzialnym za każdy aspekt audycji począwszy od jej koncepcji, a na postaci finalnej dzieła skończywszy. W zakresie obowiązków Wnioskodawcy leży odpowiedzialność za każdy aspekt audycji, w szczególności za warstwę kreatywną, finansową, organizacyjną. Osobiście odpowiedzialny jest za opracowanie koncepcji audycji oferowanej odpowiednim redakcjom w antenie, dobór kluczowych twórców umożliwiających osiągnięcie zamierzonego rezultatu antenowego w tym m.in. autora scenariusza, reżysera, realizatorów obrazu, światła i dźwięku, montażysty, grafika komputerowego, specjalisty od efektów specjalnych, kierownika produkcji, nabycie odpowiednich praw, pozyskanie scenografii, kostiumów i innych elementów inscenizacyjnych, wybór obiektów zdjęciowych o odpowiednich cechach inscenizacyjnych, czy wreszcie pozyskanie aktorów bądź osób występujących w audycji. Bezpośredni udział Wnioskodawcy w procesie twórczym i kreatywnym audycji jest więc niezwykle szeroki i przekłada się bezpośrednio na efekt finalny realizowanego dzieła. Nie bez znaczenia pozostaje w tym przypadku fakt, iż podobnie jak pozostałe zawody twórcze zatrudnione w T. S.A. (w tym objęte prawem stosowania 50% kosztu uzyskania przychodu) na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każdorazowo Wnioskodawca przenosi na pracodawcę prawa do utworów wytworzonych w ramach stosunku służbowego. System zatrudnienia w T. S.A., podobnie jak w przypadku pozostałych grup zawodowych o charakterze twórczym - reżyserów TV, autorów scenariuszy, realizatorów obrazu, realizatorów dźwięku, realizatorów światła, montażystów, itp. opiera się o honoracyjny system wynagradzania, w którym wielkość i wysokość honorariów zależy od charakteru i ilości zrealizowanych czynności twórczych. Jest on więc diametralnie inny niż w przypadku pracowników T. SA, nie uczestniczących w procesach twórczych. Analogicznie jak w przypadku powyżej wymienionych zawodów twórczych umowa o pracę Wnioskodawcy w T. SA, ani też naliczane w wyniku niej honoraria nie określają nominalnego bądź procentowego udziału tzw. zwykłych obowiązków oraz części należnej z tytułu przeniesienia praw autorskich do utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę z tytułu umowy o pracę. W tym zakresie T. S.A. wykorzystuje zapisy art. 12 ust. 1 obowiązującej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowiącym o nabyciu z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowych w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Z powyższych względów zarówno w odniesieniu do przypadku Wnioskodawcy jak i wszystkich innych zawodów twórczych stosowana przez Telewizję ewidencja czasu pracy nie uwzględnia podziału na część związaną z tzw. zwykłymi obowiązkami pracowniczymi oraz tworzeniem utworów. W przypadku wykonywanej przeze Wnioskodawcę funkcji producenta telewizyjnego, dodatkową trudność dla takiej ewidencji stanowiłyby wszelkie bezpośrednio przynależne pracy producenta czynności koncepcyjne, jak choćby stworzenie ogólnej koncepcji projektu programowego, czy dokonanie optymalnego skompletowania składu zespołu produkcyjnego w części twórczej zaangażowanie scenarzystów, realizatorów, scenografów, aktorów, prowadzących, uczestników, itp. Czynności te nie są bowiem możliwe do prostego przyporządkowania normom 8-godzinnego czasu pracy, a zasadniczo umownie czy wręcz sztucznie zidentyfikowane z typowymi zasadami czasu pracy. W rzeczywistości bowiem nie ma możliwości mechanicznego wyłączenia kreatywnego myślenia o projekcie po przepracowaniu normatywnej ilości godzin w ciągu dnia. Co więcej, realnie nie ma możliwości określenia ile wymyślenie i dopracowanie szczegółów danej koncepcji programowej pochłonąć ma czasu. Zważywszy na te okoliczności T. S.A. jako pracodawca nie ma możliwości wykorzystania dla potrzeb ewidencyjnych specjalnego systemu rozliczeniowego odpowiednio rejestrującego czas pracy z podziałem na czynności bezpośrednio twórcze oraz inne. Pełniąc funkcję producenta audycji telewizyjnych w całej rozciągłości Wnioskodawca jest aktywnym współtwórcą utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wykonywana przeze Niego praca bezspornie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze wyczerpującą definicje utworu chronionego prawem autorskim. Praca Wnioskodawcy polega na kreatywnym współtworzeniu utworu audiowizualnego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z charakterem i specyfiką audycji podejmuje szeroką inicjatywę twórczą i odpowiada za kreatywny, organizacyjny a także finansowy aspekt produkcji. Tym samym stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ocenie Wnioskodawcy spełnia w pełnym zakresie przesłanki do uzyskiwania prawa stosowania 50% kosztu uzyskania przychodów w związku z wykonywaną pracą.