Interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2012, sygn. IPPB1/415-935/11-2/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB1/415-935/11-2/MS

Sprzedaż udziału w działce nr 1 nabytego w dniu 31.07.2001 r., na podstawie umowy kupna-sprzedaży nie stanowi źródła przychodu, a zatem nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego ze względu na upływ pięcioletniego terminu, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2011 r. (data wpływu 17.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 lipca 2000 roku Podatnik nabył udziały w nieruchomości składającej się z dwóch działek, dla których prowadzone były odrębne księgi wieczyste. Podatnik nabył w tych działkach udziały o powierzchni odpowiednio: w pierwszej 1000 metrów kwadratowych (100/1.360) za cenę w kwocie 34.400 złotych (dalej: działka nr 1) oraz w drugiej tożsamy udział o powierzchni 1000 metrów kwadratowych (100/1.260) za cenę w kwocie 34.400 złotych (dalej: działka nr 2). Współwłaścicielami działki nr 1 oprócz Podatnika były osoby: TB, EB, WB, HG, FD i MD, a działki nr 2 osoby: TB, EB, WB, HG, i AS. Działki te były ze sobą sąsiadujące, nie posiadały widocznych granic - nie były fizycznie wyodrębnione i w rzeczywistości traktowane były przez współwłaścicieli jako jednolity, spójny obszar będący przedmiotem ich własności - jedna nieruchomość (mimo, że działki ze względów historycznych zawarte były w dwóch różnych księgach wieczystych).