Interpretacja indywidualna z dnia 17.04.2012, sygn. IBPBI/2/423-55/12/PC, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-55/12/PC

Czy opisywane wydatki związane z naliczonymi Spółce karami umownymi mogą zostać uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów mając na względzie zapisy art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kar umownych jest prawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kar umownych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Spółka jest producentem kotłów i urządzeń ochrony środowiska dla energetyki. Spółka jest również wiodącym wykonawcą bloków energetycznych. Spółka w latach 2007-2011 realizowała kontrakt dotyczący modernizacji Elektrowni zlokalizowanej w Turcji. W ramach wspomnianego kontraktu Wnioskodawca zobowiązany był do wyprodukowania i dostarczenia do Turcji nowych elementów ciśnieniowych kotłów dla uzyskania określonych gwarantowanych parametrów technicznych oraz zainstalowania ich wraz z nowymi urządzeniami i instalacjami, takimi jak: palniki rozpałkowe, wdmuchiwacze popiołu, działka wodne, instalacja elektryczna i AKPIA wraz z próbnym rozruchem (instalacja i rozruch miały miejsce na terenie Turcji) na zimno i gorąco, przeprowadzenie optymalizacji i pomiarów gwarancyjnych. Produkcja i dostawa elementów kotłów była realizowana bezpośrednio przez Spółkę - przychód realizowany na tej części kontraktu podlega pod opodatkowanie podatkiem dochodowym w Polsce i sukcesywnie w miarę realizowania kolejnych etapów prac był wykazywany do opodatkowania w latach realizacji kontraktu. Pozostałe świadczenia (montaż, nadzór itp.) były wykonywane przez turecki oddział Spółki niemający formy odrębnego podmiotu prawnego ale będący zakładem w rozumieniu art. 5 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem republiki Tureckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 3 listopada 1993 r. - dochody z tej części kontraktu na mocy wspomnianej umowy podlegały opodatkowaniu w Turcji. W 2011r. realizacja kontraktu tureckiego dobiegła końca i zgodnie z podpisaną umową finalne rozliczenie projektu miało nastąpić poprzez podpisanie ostatecznych protokołów odbioru (PAC). Wspomniane protokoły PAC zostały podpisane. Jednakże klient Spółki naliczył w nich kary umowne i rozliczył je poprzez potrącenie z dokonywanymi płatnościami należnymi Wnioskodawcy. W efekcie Spółka w oparciu o wystawione finalne faktury sprzedaży dotyczące kontraktu tureckiego otrzymała kwoty pomniejszone o naliczone przez klienta kary. W grudniu 2011 r. Wnioskodawca w oparciu o otrzymane podpisane protokoły PAC oraz dodatkowe wyjaśnienia od klienta zaksięgował wewnętrznym dokumentem księgowym skompensowane kary naliczone przez klienta jako koszty dotyczące kontraktu.