Interpretacja indywidualna z dnia 27.01.2012, sygn. IBPBI/2/423-1303/11/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-1303/11/AK

W jakiej wysokości i w jakim okresie rozliczeniowym wartość przejętych w formie aportu umów i kontraktów handlowych stanowiących element zorganizowanej części przedsiębiorstwa może być uznana przez Spółkę jako koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ustawy CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w jakiej wysokości i w jakim okresie rozliczeniowym wartość przejętych w formie aportu umów i kontraktów handlowych stanowiących element zorganizowanej części przedsiębiorstwa może być uznana za koszty uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w jakiej wysokości i w jakim okresie rozliczeniowym wartość przejętych w formie aportu umów i kontraktów handlowych stanowiących element zorganizowanej części przedsiębiorstwa może być uznana za koszty uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyniku postępującego procesu liberalizacji polskiego rynku energetycznego i zgodnie z zapisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 Nr 89, poz. 625 z późn. zm.), od dnia 1 lipca 2007 roku na rynku energii elektrycznej dokonał się prawny rozdział działalności dystrybucyjnej i handlowej. Zgodnie z modelem wydzielenia działalności dystrybucyjnej przyjętym przez X S.A. (dalej: X) w oparciu o Umowę o przeniesienie przedsiębiorstwa z 26 czerwca 2007 r., X dokonał aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zajmującego się działalnością obrotu do Y Sp. z o.o. (dalej Wnioskodawca lub Spółka) w zamian za udziały tej spółki. Przedmiotem aportu była zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (teks jednolity Dz. U. z 2011 Nr 74, poz. 397 ze zm.: dalej ustawa CIT). W skład dokonanego aportu weszły między innymi prawa z zawartych przez X umów sprzedaży energii elektrycznej, umów łącznych dotyczących sprzedaży i dystrybucji energii elektrycznej oraz bazy danych i wypracowane kontakty z klientami stanowiące udział w rynku sprzedaży energii mające konkretny wymiar finansowy. Przetransferowana zorganizowana część przedsiębiorstwa w tym wspomniane powyżej umowy, bazy danych i kontakty umożliwiły generowanie przez Wnioskodawcę przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: podatek CIT) od razu po wykonaniu Umowy o przeniesienie przedsiębiorstwa czyli już w roku 2007 i kolejnych latach. Charakterystyka umów, które zostały przejęte przez Spółkę jest bardzo różnorodna, są wśród nich umowy na czas określony i czas nieokreślony, umowy zawarte z osobami fizycznymi i osobami prawnymi, z indywidualnymi odbiorcami energii oraz podmiotami korporacyjnymi - klienci typu B2B i B2C (wolumen przejętych umów jest bardzo duży i istotnie przekracza 1 milion). Istniały również przypadki (i możliwe są również takie przypadki w przyszłości), że klienci którzy zostali przejęci przez Wnioskodawcę wypowiadali umowy korzystając ze swobody wyboru dostawcy energii elektrycznej i podpisywali nowe umowy z innymi firmami energetycznymi funkcjonującymi na zliberalizowanym rynku. Na chwilę obecną przypadki takie nie są jednak częste.