Interpretacja indywidualna z dnia 27.06.2012, sygn. ITPB1/415-368/12/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB1/415-368/12/WM

Czy w przedstawionym stanie faktycznym sprawy na podstawie przepisu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca ma prawo zaliczenia kwoty 27.500 zł wynikającej z noty obciążeniowej z dnia 5 marca 2012 r. do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, jako tzw. wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 marca 2007 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy terenu, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej tj. placu składowego z przeznaczeniem na składowanie materiałów budowlanych. W związku z zawarciem umowy dzierżawy nastąpiło przekazanie placu składowego przez wydzierżawiającego, co w praktyce sprowadziło się do wskazania przez wydzierżawiającego części terenu którym ówcześnie dysponował, a który był wydzielony od pozostałej części należącego do niego terenu, ogrodzeniem stanowiącym jego własność. Po wydaniu przedmiotu dzierżawy, Wnioskodawca przystąpił do jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem (plac składowy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Po trzech latach obowiązywania umowy, tj w listopadzie 2011 r., wydzierżawiający dokonał obmiaru wydanego firmie Wnioskodawcy terenu. Okazało się wtedy, iż firma Wnioskodawcy w rzeczywistości wykorzystuje plac składowy o większej powierzchni gruntu niż to wynika z zawartej wcześniej umowy dzierżawy. W tej sytuacji Wnioskodawca bezzwłocznie odstąpił od korzystania z tej części terenu, która wykraczała poza powierzchnię opisaną w umowie dzierżawy i przystąpił do uzgodnienia warunków rozliczenia się za okres bezumownego wykorzystywania części terenu dla potrzeb prowadzonej działalności. Podkreślenia w tym wypadku wymaga, iż wykorzystywanie placu składowego o większej powierzchni niż to zakładała umowa, odbywało się z tego powodu, iż w dniu wydania przedmiotu dzierżawy żadna ze stron umowy nie dokonała dokładnego obmiaru przedmiotu dzierżawy, czy jest on zgodny z powierzchnią gruntu wskazaną w umowie. Do czasu dokonania obmiaru Wnioskodawca był przekonany, że wykorzystuje powierzchnię gruntu o wielkości zgodnej z umową. W związku z zaistniałą sytuacją, oraz w wyniku podjętych rokowań z wydzierżawiającym, zawarto porozumienie w sprawie zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z części placu składowego. Na podstawie zawartego porozumienia Wnioskodawca otrzymał notę obciążeniową z dnia 5 marca 2012 r. na kwotę 27.500 zł, za tzw. odszkodowanie za bezumowne korzystanie z części placu składowego. Na podstawie okoliczności sprawy Wnioskodawca uznał, iż w istocie jego świadczenie stanowi tzw. wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z części placu, bez względu na to jak to świadczenie zostało nazwane przez drugą stronę w treści porozumienia i treści noty obciążeniowej.