Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 23.11.2011, sygn. IPPB3/423-708/11-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-708/11-2/GJ
Czy Spółka prawidłowo uznała, iż wypłacona na rzecz wynajmującego kara umowna powinna zostać uznana za koszt uzyskania przychodu w momencie jej poniesienia, tj. zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy CIT w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.08.2011r. (data wpływu 31.08.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31.08.2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką) zajmuje się dystrybucją usług finansowych spółek A. działających w Polsce. W 2007 roku w związku z wdrażaniem nowej linii produktowej przez towarzystwo ubezpieczeń majątkowych obsługiwane przez A. Sp. z o.o. konieczne stało się istotne rozszerzenie zakresu działalności prowadzonej przez Spółkę. Wiązało się to z koniecznością zatrudnienia dodatkowej licznej grupy wyspecjalizowanych pracowników dedykowanych do sprzedaży i obsługi produktów z nowej linii oferowanej przez towarzystwo. Spółka nie dysponowała wolną przestrzenią, na której mogłaby ulokować nowych pracowników. W związku z tym w maju 2007 roku Spółka zmuszona była zawrzeć umowę najmu powierzchni biurowych winnym oddalonym od siedziby Spółki miejscu. Wraz ze wzrostem ilości zatrudnionych pracowników zlokalizowanych w nowym obiekcie ilość powierzchni biurowej była odpowiednio zwiększana w wyniku aneksowania umowy najmu z 2007 roku.