Interpretacja indywidualna z dnia 09.05.2011, sygn. IPPB3/423-108/11-2/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-108/11-2/AG

Konsekwencje podatkowe aportu wierzytelności factoringowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 02.02.2011r. (data wpływu 07.02.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych aportu wierzytelności factoringowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych aportu wierzytelności factoringowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. (dalej: Bank lub Wnioskodawca) prowadzi między innymi działalność factoringową. W ramach tej działalności jako faktor nabywa wierzytelności handlowe. Bank opierając się na przesłankach biznesowych zamierza wnieść do spółki zależnej niektóre wierzytelności factoringowe oraz wierzytelności wynikające z dyskonta weksli, a także wierzytelności nabyte. Takie działanie ma na celu dywersyfikację ponoszonych ryzyk działalności operacyjnej.

Działania restrukturyzacyjne będą polegały na objęciu udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za wkład niepieniężny, między innymi w postaci wierzytelności oraz cesji praw z umów. Działania te nie będą miały charakteru transferu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Planując racjonalnie swoje działania Bank chciałby wiedzieć, jakie skutki podatkowe w przyszłości wywołają opisane przez niego operacje gospodarcze.