Interpretacja indywidualna z dnia 07.11.2011, sygn. ITPP2/443-1103/11/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/443-1103/11/AK

Czy w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 października 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywcy gruntu zabudowanego za podatnika jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywcy gruntu zabudowanego za podatnika.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan właścicielem nieruchomości, którą stanowią: działka nr 704/173 obszar 2.704 m², nr 705/173 obszar 5.645 m², nr 706/173 obszar 2946 m², nr 707/173 obszar 2445 m², nr 708/173 obszar 623 m², nr 709/173 obszar 623 m², nr 710/173 obszar 624 m², nr 716/173 obszar 3199 m².

Powyższą nieruchomość nabył Pan w dniu 29 grudnia 2008 r. na podstawie umowy darowizny od swojej matki. Poprzednio ww. nieruchomość była własnością rodziców matki, a jeszcze wcześniej poprzedniego pokolenia. Tak więc przedmiotowa nieruchomość jest w posiadaniu rodziny już od czterech pokoleń i została nabyta do Pana majątku osobistego, prywatnego. Nieruchomość została ponad 60 lat temu, bez zgody ówczesnego właściciela, zabudowana budynkami mieszkalnymi, które zostały zasiedlone przez ich budowniczych a następnie przez ich rodziny lub były przez nich sprzedawane a następnie zamieszkiwane przez nowych lokatorów. Poprzedni ustrój nie uznawał prawa prywatnej własności, właściciele stracili więc możliwość swobodnego dysponowania swoją nieruchomością. Lokatorzy byli tam meldowani na pobyt stały. Taki stan trwa do dnia dzisiejszego. Obecnie przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest 42 budynkami mieszkalnymi, trwale związanymi z gruntem, z reguły w złym stanie technicznym, w których zamieszkuje ok. 73 rodzin. Wskazał Pan, iż zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego, własność gruntu rozciąga się na własność budynków na nim posadowionych, które stanowią jego części składowe. W takiej rzeczywistości przedmiotowa nieruchomość została przez Pana przejęta. Jest to część osiedla mieszkaniowego funkcjonującego od ponad 60 lat. Kolejni właściciele, aby nie utracić swojej własności, poprzez możliwość zasiedzenia gruntów, na których zostały posadowione budynki mieszkalne, podpisywali z ich użytkownikami stosowne umowy dzierżawy, co skutkowało przerywaniem biegu zasiedzenia. W ramach tych umów pobierano czynsz dzierżawny. Po zawarciu umowy darowizny, jako następca prawny, wstąpił Pan w powyższe umowy.