Interpretacja indywidualna z dnia 14.06.2011, sygn. ITPP2/443-443/11/AP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP2/443-443/11/AP

Brak możliwości uznania transakcji za eksport w przypadku, gdy procedura wywozu nie nastąpiła na terytorium Polski.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2011 r. (data wpływu 25 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport i możliwości zastosowania 0% stawki podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport i możliwości zastosowania 0% stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonała wywozu wyrobów z terytorium Polski poza granicę UE (do Norwegii) za pośrednictwem spedytora, na warunkach Incoterms Ex Works. Odpowiedzialność za towar, gestia transportowa oraz formalności związane z odprawą celną spoczywały na spedytorze. Towar został odebrany przez podmiot przez niego podnajęty, na dowód czego Spółka posiada kserokopię listu przewozowego CMR, w którym określony jest przewoźnik, numer rejestracyjny pojazdu, miejsce odbioru i dostawy oraz specyfikacja towarów. Na żadnym etapie transportu towary nie były magazynowane, rozładowywane, czy przeładowywane. Na fakt ten jednoznacznie wskazuje identyfikacja środka transportu na liście przewozowym, kserokopii karty 3 SAD oraz deklaracji importowej kontrahenta norweskiego ten sam numer rejestracyjny pojazdu. Procedura eksportu realizowana na warunkach EX Works została rozpoczęta w momencie podjęcia towarów przez spedytora z magazynu Spółki. Spedytor dokonał odprawy celnej w urzędzie wywozu, którym był urząd celny w Szwecji. W miesiącu sprzedaży oraz w miesiącu następnym Spółka nie otrzymała potwierdzenia wywozu wyrobów przez właściwy urząd celny określony w przepisach celnych. W związku z powyższym w miesiącu sierpniu 2007 r. przedmiotowa sprzedaż została uznana za sprzedaż krajową i opodatkowana stawką 22%. Spółka zwróciła się do polskiego urzędu celnego z prośbą o potwierdzenie wywozu wyrobów poza terytorium Wspólnoty. W dniu 2 maja 2008 r. otrzymała odpowiedź od polskiego urzędu celnego, iż wyroby te nie zostały zgłoszone do odprawy celnej w polskim urzędzie celnym, natomiast zgłoszenia dokonano w szwedzkim urzędzie celnym i do niego należy wystąpić o uzyskanie potwierdzenia wywozu. Celem udokumentowania wywozu przedmiotowych wyrobów Spółka zgromadziła następujące dokumenty: