Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 24.03.2011, sygn. ITPB3/423-712a/10/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-712a/10/AM
W którym momencie Spółka uprawniona jest do zaliczenia wymienionych w stanie faktycznym kosztów do kosztów podatkowych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2010 r. (data wpływu 30 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujmowania w rachunku podatkowym ponoszonych kosztów z tytułu udzielania świadczeń medycznych jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 grudnia 2010 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujmowania w rachunku podatkowym ponoszonych kosztów z tytułu udzielania świadczeń medycznych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest, jako spółka, organem założycielskim dla niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej (dalej: NZOZ). Spółka specjalizuje się w świadczeniu usług z zakresu ochrony zdrowia. Uzyskiwane przychody z prowadzonej działalności gospodarczej mieszczą się w dwóch następujących kategoriach:
1. Przychody wynikające z refundacji otrzymywanych z Narodowego Funduszu Zdrowia na podstawie przepisów szczególnych art. 19 ust. 4 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Zgodnie ze wspomnianą ustawą w przypadku tzw. stanów nagłych (procedury ratujące życie) świadczenia opieki zdrowotnej są udzielane niezwłocznie. Jeśli są one udzielane przez świadczeniodawcę (t.j. NZOZ), który nie zawarł z NFZ umowy o udzielanie takich świadczeń, świadczeniodawca ma prawo do wynagrodzenia za świadczenie opieki zdrowotnej udzielone świadczeniobiorcy w stanie nagłym (o ile świadczeniobiorca jest ubezpieczony w NFZ). Wynagrodzenie uzyskiwane z NFZ uwzględnia wyłącznie uzasadnione koszty udzielenia niezbędnych świadczeń opieki zdrowotnej.