Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2010, sygn. ILPP2/443-1617/09-4/AD, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-1617/09-4/AD

Czy w opisanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 86 ust. 7?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.), w którym uzupełniono opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem z siedzibą w Polsce będącym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem jego działalności jest świadczenie usług pomocy drogowej, które realizowane są m.in. na rzecz producentów samochodów, udzielających nabywcom swoich produktów gwarancji (obejmującej m.in. programy pomocy drogowej). W ramach tych usług, Spółka może być zobowiązana także do krótkoterminowego udostępnienia, osobie objętej programem pomocy drogowej (dalej: Klient), pojazdu zastępczego (w zdecydowanej większości przypadków są to samochody osobowe bądź inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które nie spełniają warunków przewidzianych w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy o VAT). Zainteresowany nie dysponuje własną flotą pojazdów zastępczych, a zatem w tym zakresie musi współpracować z wypożyczalniami samochodów zlokalizowanymi na terytorium całego kraju. Jak wskazują zapisy ramowych umów, zawieranych pomiędzy Spółką a sieciami wypożyczalni, przedmiot umowy stanowi usługa wynajmu samochodów bez kierowców na rzecz jej Klientów. Wprawdzie nie w każdym przypadku zawierana jest stosowna umowa pisemna pomiędzy Wnioskodawcą a wypożyczalniami samochodów, niemniej w każdym przypadku samochód wykorzystywany jest właśnie przez Klientów, nie przez niego lub przez jego pracowników.