Interpretacja indywidualna z dnia 16.04.2010, sygn. IPPB3/423-38/10-2/GJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB3/423-38/10-2/GJ

Mając na uwadze rozważania zawarte we wstępnej części uzasadnienia i odnosząc je do stanowiska Banku należy zgodzić się, że wydatek w postaci kar umownych z tytułu wcześniejszego rozwiązania umów z dostawcą usług telekomunikacyjnych zawartych w okresie działalności likwidowanych placówek jest wydatkiem racjonalnym i celowym. Ponoszenie dalszych wydatków, w praktyce zbędnych stanowiłoby zagrożenie dla źródła przychodów; stwarzałoby ryzyko ponoszenia strat, które mogłyby zagrozić działalności całego Banku. Dlatego też zapłata kar umownych w ocenie organu podatkowego spełnia warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy uznania ich za koszt uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2010r. (data wpływu 25.01.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych kary umownej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.01.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów podatkowych kary umownej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Bank, z przyczyn uzasadnionych założoną strategią gospodarczą oraz względami ekonomicznymi, zadecydował o likwidacji swych biur w . związku z likwidacją placówek Bank rozwiązał łączące go z T. S.A. umowy przed upływem terminów, na jakie zostały one zawarte. Umowy łączące Bank z T. S.A. zakładały, iż w przypadku odstąpienia od umowy Bank będzie zobowiązany do uiszczenia kwoty brutto stanowiącej równowartość przyznanych mu ulg za okres od dnia uruchomienia usługi do dnia rozwiązania umowy oraz opłaty dodatkowej z tytułu zerwania umowy (łącznie dalej: kara umowna).