Interpretacja indywidualna z dnia 20.01.2010, sygn. IPPB5/423-668/09-4/PJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-668/09-4/PJ

Czy spółka prawidłowo rozlicza koszty napraw głównych i rewizyjnych traktując, że koszty te stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14.10.2009 r. (data wpływu 23.10.2009 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu ujęcia wydatków w koszty uzyskania przychodu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu ujęcia wydatków w koszty uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka posiada zarówno własne jak i dzierżawione lokomotywy oraz wagony. Wagony i lokomotywy są wykorzystywane do świadczenia usług przewozowych na rzecz klientów spółki. Z zawartych umów wynika, że korzystający odpowiada za stan techniczny tych środków i w związku z tym ponosi koszty związane z ich naprawami. Są to naprawy główne i naprawy rewizyjne.