Interpretacja indywidualna z dnia 01.12.2010, sygn. IBPBI/1/415-886/10/KB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/1/415-886/10/KB

możliwość uznania refaktury za dokument księgowy stanowiący podstawę zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura 16 września 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania refaktury za dokument księgowy stanowiący podstawę zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku m.in. dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania refaktury za dokument księgowy stanowiący podstawę zapisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie gabinetu okulistycznego. Jako wspólnik spółki cywilnej prowadzi również zakład foto-optyczny. Obie działalności prowadzi w tych samych lokalach. Przychody uzyskiwane z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki w zakresie usług optycznych oraz sprzedaży art. foto optycznych opodatkowane są na zasadach ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Natomiast przychody uzyskiwane z tytułu prowadzenia gabinetu okulistycznego opodatkowane są na zasadach ogólnych. Lokale użytkowe, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, użytkowane są na podstawie zawartych umów najmu i dzierżawy pomiędzy Spółką z o.o. a wspólnikami spółki cywilnej. W lokalach tych prowadzona jest działalność, jako zakład foto-optyczny przez spółkę cywilną oraz przez Wnioskodawcę indywidualnie, jako poradnia okulistyczna. Pierwotne umowy najmu i dzierżawy zakładały prowadzenie zakładu foto-optycznego, natomiast w oparciu o aneksy do ww. umów uzyskano również zgodę na prowadzenie w wydzielonej części gabinetów okulistycznych. Pomimo, iż lokale użytkowane są przez dwóch różnych podatników tzn. przez spółkę cywilną oraz firmę jednoosobową, faktury VAT za najem i dzierżawę lokali oraz media i energię wystawiane są w całości na spółkę cywilną. Spółka cywilna nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania nieruchomości, ani nie zawarła takiej umowy z jednym ze wspólników spółki cywilnej, gdyż zgodnie z interpretacją Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2008r. Znak IBPBI/1/415-550/10/WRz, zawarcie takiej umowy jest bezskuteczne. W celu prawidłowego rozliczenia wysokości podatku VAT spółka cywilna refakturuje część opłat za czynsz na jednoosobową firmę Wnioskodawcy, proporcjonalnie do powierzchni użytkowanej przez gabinet okulistyczny wraz z opłatami za energię i wodę, których wartość z uwagi na brak oddzielnych liczników ustalana jest proporcjonalnie do użytkowanej powierzchni. W tej części zarówno opłaty za czynsz, jak i media pokrywane są z przychodów gabinetu Wnioskodawcy.