Interpretacja indywidualna z dnia 18.02.2010, sygn. IBPBI/2/423-1426/09/MO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPBI/2/423-1426/09/MO

Czy słusznie Spółka uznaje, że wydatek na nabycie uprawnień do emisji zanieczyszczeń (EUA), jednostek poświadczonej redukcji (CER) i jednostek redukcji (ERU) jest kosztem uzyskania przychodu (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w momencie realizacji praw wynikających z wyżej wymienionych (jest kosztem bezpośrednim)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 20 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem uprawnień do emisji dwutlenku węgla jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem uprawnień do emisji dwutlenku węgla.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. znak: IBPBI/2/423-1426/09/MO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia przedmiotowego wniosku dokonano w dniu 27 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych wprowadziła Dyrektywa nr 2003/87/WE z 13 października 2003 r. - zmieniająca Dyrektywę nr 96/61/WE. Do polskiego porządku prawnego dyrektywa została implementowana za pomocą ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (zwana dalej ustawą o handlu uprawnieniami). W 2005 roku uruchomiono europejski rynek handlu uprawnieniami (zwanymi dalej: EUA).