Interpretacja indywidualna z dnia 21.12.2010, sygn. ITPB3/423-525/10/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-525/10/PS

Dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcych środkach trwałych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej inwestycji w obcych środkach trwałych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej inwestycji w obcych środkach trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik był stroną dwóch umów najmu lokali użytkowych jako ich najemca, które zostały zawarte w dniu 7 kwietnia 2006 r. oraz w dniu 25 kwietnia 2007 r. Obie umowy zostały zawarte na czas określony, który w przypadku pierwszej umowy upłynął z dniem 7 kwietnia 2010 r., a w przypadku drugiej umowy w dniu 6 kwietnia 2010 r. Umowy nie przewidywały możliwości rozwiązania ich przez najemcę za wypowiedzeniem przed upływem okresu, na który zostały zawarte. Wynajmowane lokale podatnik wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do magazynowania i konfekcjonowania wyrobów i towarów oraz jako biura. W celu przystosowania tych lokali na potrzeby prowadzonej działalności gospodarcze podatnik poniósł na te lokale nakłady, np. na wymianę okien, założenie sieci teleinformatycznej. Ww. umowy najmu zawierały postanowienia, że wynajmujący nie zwraca najemcy jakichkolwiek kwot tytułem zwrotu poniesionych przez najemcę nakładów na te lokale. Nakłady te podatnik potraktował jako inwestycję w obcych środkach trwałych i dokonywał od nich odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. W miesiącu lutym 2009 r., a więc w trakcie związania ww. umowami najmu zgromadzenie wspólników podatnika podjęło decyzję o częściowym ograniczeniu przedmiotu działania podatnika, tj. produkcji osprzętu elektrycznego, podatnik zaprzestał prowadzić działalność w tym przedmiocie, zwolnił zatrudnionych przy tej działalności pracowników kontynuując jednocześnie działalność magazynową do czasu przeniesienia zapasów do głównej lokalizacji Spółki. W konsekwencji podatnik w czerwcu 2009 r. zaprzestał wykorzystywać wynajmowane lokale prowadząc dalszą działalność w siedzibie Spółki. Od tej daty podatnik zaprzestał dokonywać odpisów amortyzacyjnych od rzeczonej wyżej inwestycji w obcych środkach trwałych. Podatnik zwrócił się do wynajmującego o wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu, który jednak nie przychylił się do prośby podatnika i umowy wygasły zgodnie z ich treścią. W wyniku prowadzonych z wynajmującym negocjacji podatnik sprzedał wynajmującemu nakłady poczynione na jego lokale w maju 2010 r. i wystawił na tę okoliczność fakturę VAT.