Interpretacja indywidualna z dnia 15.07.2010, sygn. ITPB3/423-225c/10/DK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-225c/10/DK

Czy wydatki związane z zapłatą na rzecz kontrahenta kary umownej z tytułu niezrealizowania kontraktu (schemat drugi) będą stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów oraz w jakim momencie Spółka będzie uprawniona do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu 12 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 6 lipca 2010 r.) dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej w związku z niewywiązaniem się z kontraktu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2010 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 6 lipca 2010 r.) dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej w związku z niewywiązaniem się z kontraktu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie handlu surowcami rolnymi oraz produktami otrzymywanymi z ich przemysłowego przetworzenia, np. śrutą, olejami. W związku z powyższym Spółka dokonuje zakupu oraz sprzedaży produktów rolnych na rynku krajowym oraz zagranicznym. Ogromna większość zakupu/sprzedaży towarów następuje na podstawie zawieranych umów pomiędzy Spółką a kontrahentami. Umowy określają ilość produktu, jakość, parametry towaru, cenę, miejsce i termin fizycznej dostawy. Intencją obu stron w momencie podpisania umowy jest fizyczna dostawa towaru w przyszłości. W praktyce jednak występują pojedyncze umowy, w których nie dochodzi do fizycznej dostawy towaru.