Interpretacja indywidualna z dnia 29.06.2010, sygn. ITPB1/415-325/10/TK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB1/415-325/10/TK

Czy bank prawidłowo wystawił PIT-8C i czy w zaistniałej sytuacji wynikają dla Wnioskodawcy jakiekolwiek skutki podatkowe?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia należności osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia należności osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 stycznia 1999 r. została zawarta pomiędzy bankiem a Panem i Pana żoną działającymi wówczas w ramach firmy prywatnej (sprzedający) i osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (dłużnik) umowa o factoring w formie nieodnawialnej linii factoringowej. Na podstawie tej umowy bank miał wykupywać wierzytelności pieniężne przysługujące sprzedającemu wobec dłużnika z tytułu realizacji dostaw oleju opałowego bez przejęcia ryzyka wypłacalności dłużnika - do kwoty 800.000 zł. Umowa została zawarta na czas określony do dnia 1 sierpnia 1999 r. Bank miał płacić Pana firmie za towar, który firma ta sprzedawała dłużnikowi, zaś dłużnik miał w określonym czasie dokonać zapłaty bankowi. Jeżeli by tego jednak nie zrobił to Pan i Pana wspólnik byli zobowiązani do zwrotu bankowi otrzymanych wcześniej kwot z odsetkami. Kontrahent nie wywiązał się z terminowych (ani po terminowych) płatności, wobec czego bank zgodnie z dyspozycją § 15 ust. 1 umowy factoringowej winien przelać swą wierzytelność wobec dłużnika na sprzedającego. Bank nie uczynił tego do dnia dzisiejszego, co pozbawiło Pana możliwości wielu działań prawnych. W międzyczasie okazało się, iż padli Państwo ofiarą oszustwa, bowiem dłużnik od początku nie miał zamiaru wywiązywać się z zaciągniętych zobowiązań. Wobec dłużnika zostało wszczęte przed sądem rejonowym postępowanie karne - akt oskarżenia zawierał 29 zarzutów oszustwa, a łączna suma wyłudzonych pieniędzy oscyluje wokół 2,5 mln zł. W tej sytuacji faktycznej i prawnej, z uwagi na konstrukcję umowy factoringowej, zobowiązani byli Państwo do zwrotu bankowi kwot uprzednio otrzymanych za towar, (przy braku jakiejkolwiek możliwości odzyskania towaru czy pieniędzy od kontrahenta z uwagi na brak cesji wierzytelności przez bank). W tym celu rozpoczęto negocjacje ugodowe, w wyniku których dnia 30 grudnia 2003 r. została podpisana ugoda, na mocy której zobowiązali się Państwo do zapłaty bankowi kwoty 565.000 zł w ratach do dnia 31 grudnia 2009 r., zaś bank, po wykonaniu ugody, do zwolnienia z pozostałej części długu, który na dzień zawierania ugody został wyliczony wraz z odsetkami na kwotę 1.183.890,17 zł. Ugoda została wykonana w całości przez obie strony. Po wykonaniu zobowiązania bank wystawił osobno każdemu z Państwa (mimo że dług jest jeden) PIT-8C, wykazując uzyskanie w 2009 roku przez każdego z małżonków po 618.890,17 zł przychodu z innego źródła.