Interpretacja indywidualna z dnia 10.11.2009, sygn. ILPP2/443-1121/09-4/ISN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-1121/09-4/ISN

Sprzedaż uprawnień do emisji gazów cieplarnianych (AAU i ERU).

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego przekazania zweryfikowanych jednostek redukcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odpłatnego przekazania zweryfikowanych jednostek redukcji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o informacje doprecyzowujące.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Handel jednostkami emisji polega na zdefiniowaniu zbiorczego limitu emisji dla grupy źródeł emitujących dane zanieczyszczenie. W kolejnym etapie, pula dopuszczalnych emisji, zgodnie z przyjętym algorytmem rozdzielana jest na wszystkie źródła objęte systemem, poprzez wydanie odpowiedniej liczby uprawnień do emisji. Uprawnienia te mogą być zbywane pomiędzy uczestnikami systemu. Najistotniejsze jest to, aby na koniec okresu rozliczeniowego, każde źródło posiadało taką samą liczbę uprawnień, która będzie nie mniejsza od wyemitowanych przez to źródło zanieczyszczeń. Każda tona wyprodukowana ponad przyznany limit wiąże się bowiem z nałożeniem znacznej kary finansowej.