Interpretacja indywidualna z dnia 12.10.2009, sygn. IPPP2/443-753/09-4/SAP, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-753/09-4/SAP

Czy w/w Postanowienie zachowuje moc wiążącą po nowelizacji przepisów ustawy o VAT, która nastąpiła z dniem 1 grudnia 2008 r. na podstawie ustawy zmieniającej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2009 r. (data wpływu 06.07.2009 r.), uzupełnione pismem z dnia 29.09.2009 r. (data wpływu 05.10.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania mocy wiążącej wskazanego we wniosku postanowienia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lipca 2009 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zachowania mocy wiążącej wskazanego we wniosku postanowienia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej jako operator sieci. Zgodnie z przepisami ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT), usługi świadczone przez Spółkę dokumentowane są fakturami VAT. Spółka odprowadza do urzędu skarbowego podatek należny z tytułu świadczonych usług. Zdarzają się przypadki, że kontrahenci Spółki znacznie przekraczają terminy płatności wynikające z wystawionych przez nią faktur. W związku z tym Spółka rozważa skorzystanie z rozwiązań przewidzianych w art. 89a i 89b ustawy o VAT, które w wyniku spełnienia szeregu przewidzianych w nich warunków, dają Spółce możliwość zmniejszenia kwoty podatku należnego wykazanego w związku ze sprzedażą do kontrahentów, którzy nie uregulowali należności z tytułu tej sprzedaży (dalej: ulga). Spółka nie wyklucza możliwości sprzedaży wierzytelności, które stały się podstawą zastosowania ulgi, na rzecz podmiotów trzecich. Ewentualna sprzedaż wierzytelności nastąpiłaby po skorzystaniu przez Spółkę z ulgi. Powstaje w związku z tym pytanie, czy w przypadku zbycia wierzytelności Spółka będzie zobowiązana do dokonania stosownej korekty kwoty podatku należnego. Spółka pragnie zaznaczyć, iż wnioskiem z dnia 19 sierpnia 2005 r. zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego, w odniesieniu do powyższej kwestii. W dniu 5 listopada 2007 r. Spółka uzyskała od Naczelnika właściwego urzędu skarbowego (dalej: Naczelnik) postanowienie (dalej: Postanowienie), potwierdzające jego stanowisko, zgodnie z którym w przypadku zbycia wierzytelności po skorzystaniu z ulgi, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek ponownego skorygowania kwoty podatku należnego. Postanowienie zostało wydane na gruncie przepisów art. 89a i 89b ustawy o VAT, zgodnie z ich ówcześnie obowiązującym brzmieniem. Z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisy te zostały znowelizowane na podstawie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320; dalej: ustawa zmieniająca). W związku z tym, Spółka wnosi o potwierdzenie, że uzyskane przez nią Postanowienie nie utraciło mocy wiążącej.